آقای جمشید حقیقت شناس دبیر اجرایی این دوره از جشنواره ابتدا درباره همزمانی این جشنواره با فیلم فجر و شیوه پرداخت به آن در این دوره، در گفت و گو با «صبح نو» بیان کرد: اشتباه بزرگی که ما در برگزاری این رویدادها میکنیم این است که به بهانه جشن ملی هر گروهی جداگانه به راهاندازی جشنواره اقدام میکند. در این میان پیشنهاد ما امسال این بود که جشنواره موسیقی، تئاتر و تجسمی با هم یک فعالیت کنند و این تعامل با یکی شدن همه این رویدادها حتی جشنواره فیلم فجر همراه شود. در حوزه تجسمی نیز سالها پیش بهواسطه رشتههای موجود، 12جزیره مختلف داشتیم که هیچکس هم به آنها کار نداشت، ولی بعد همه را برداشتیم و حال بین رشتههای تئاتر، سینما، تجسمی و حتی لباس هم میتواند یک جشن واحد وجود داشته باشد. در این صورت وقتی این ایام میرسد، کل مردم وارد یک جشن بزرگ میشوند و میتوانند آثار هنری رشتههای مختلف را مشاهده کنند. وی ادامه داد: با این حال بهدلیل نبود چنین یکدستی عدهای فکر میکنند که چون جشنواره فیلم است نباید تجسمی هم برگزار شود، در صورتی که همه اینها میتواند با هم رخ دهند و پیشنهاد ما این بود که این مرزها را برداریم، مساله ای که امسال هم بعد از مطرح شدن آن از سوی اهالی تئاتر و موسیقی نیز مورد استقبال واقع شد، چرا که تصور این اتفاق هم جذاب است که جشن بزرگی در چنین ابعادی اتفاق بیفتد و دیگر هر رشتهای به شکل جزیرهای عمل نکند.
جشنواره برای مردم است نه عدهای خاص
حقیقتشناس اضافه کرد: در این شرایط هر کسی دنبال علاقه خودش میرود و اینها میتوانند با یکدیگر هم پوشانی نداشته باشند. درحالحاضر هم با روند موجود، کسی که سینما را دوست دارد سراغ آن میرود و علاقه مندان به حوزه تجسمی نیز به آن میپردازند. همچنین باید بگویم که ما این جشنواره را برای اهالی هنر، سینما، انجمنها و عدهای خاص برگزار نکردیم، بلکه این فستیوال برای قشرهای مختلف مردم و برپا شده است، از همینرو مخاطبان ما تنها هنرمندانی که از همهچیز با خبرند، نیستند و این بهترین فرصت برای مخاطبان عام و مردمی است که به هنر علاقه دارند.
قوانینی که تحمیل شدهاند
این هنرمند با اشاره به تصمیمات اخذ شده برای یکپارچگی در جشنوارهها گفت: ما جلسات بسیاری گذاشتیم و این موضع را مطبوعاتی کردیم، در همین راستا قرار شد تا امسال ما بهصورت آزمایشی یک جشن مشترک بین سه دبیر خانه موسیقی، تئاتر و هنرهای تجسمی داشته باشیم. همچنین معاونت هنری هم از آن استقبال کرد، چرا که این فکر و ایده درستی است که به هر حال کل این رخدادها یک جشن باشد و با تبلیغات و توجه یکسان به آنها پرداخته شود. رخدادی مثل خیلی از کشورهای دنیا که کل یک کشور را درگیر میکند.حقیقت شناس همچنین درباره تغییر در ساختار جشنواره تجسمی نیز گفت: تا سال دیگر احتمالاً تغییرات زیادی اتفاق می افتد، چرا که بعضی موارد و قوانین موجود به صورت نادرستی به ما تحمیل شدهاند و بهراحتی قابل حذف نیستند، بهعنوان مثال شاید داوری را تا سال دیگر برداریم و وقتی همه در یک جشن باشند، مثل یک مهمانی دیگر بهخاطر جایزه وارد آن نمیشوید و تنها معاشرت میکنید یا اطلاعاتی را رد و بدل میکنید.
هر کس شک دارد، بررسی کند
دبیر اجرایی جشنواره تجسمی فجر در ادامه در پاسخ به بحث وجود کپیکاری در بین آثار موجود و تمهیداتی که در داوریهای برای این امر اندیشیده شده بیان کرد: واقعیت این است که همه کارها چک میشود و دوستانی که موضوعات اینچنینی را مطرح میکنند، خودشان هم باید نمونه آن را پیدا بکنند و در طول نمایشگاه هم هیچ اشکالی ندارند که اگر نقد یا نظری درباره اصالت اثری دارند را مطرح کنند؛ اما فرهنگ اشتباهی که ما داریم این است که در طول مثلاً این جشنواره همه ساکت میمانند یا تنها یک حرف میزنند اما وقتی کاری تمام میشود، یکدفعه صحبتها و نظرات هم اوج میگیرند؛ اما باید گفت که هیچ جشنوارهای دلش نمیخواهد کارش عیب داشته باشد و این فقط با مشارکت جامعه هنری و مردم اتفاق می افتد. ما هم تمام تلاشمان را کردیم که کارهایی که ورود پیدا میکند مشکلات حادی نداشته باشد ولی بعضی انتظارات از توان داوران و ستاد جشنواره خارج است و آنها همیشه سعی میکنند تا بهترین انتخابها را داشته باشند. وی عنوان کرد برخی فقط از دور نگاه میکنند و این کفایت نمیکند، به همین دلیل اگر کسی دلسوز جامعه هنری باشد، ما بارها گفتهایم که کمک میپذیریم. در این میان جدا از نمایندگان برخی از انجمنها که کنار ما هستند، عدهای دعوت ما را نپذیرفتند ولی بازهم ایرادی ندارد و بارها گفتهایم که آنها حداقل میتوانند در نمایشگاه حاضر شوند و این رویداد را دنبال کنند، چرا که گاهی عدهای تنها به دنبال غلطها و انتقاد هستند، اما همانها نیز میتوانند با همراهیشان به رفع مشکلات موجود کمک کنند.