آدم‌هایی از تراز حزب‌الله
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران
کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
خبری دردناک غم فراقی بر غصه‌هایم افزود «حاج رضا مقدسی مرد اخلاق و رسانه دعوت حق را لبیک گفت» بی اختیار اشک بر چشمانم حلقه زد و همراهان را متحیر از تغییر چهره!
این سومین خبر رحلت از دوستان انقلابی‌ام در یک‌ماه اخیر است که دلم را اندوهگین می‌کند. برادر صادقی، سه روز قبل حاج کمال و حالا هم حاج رضا! هرسه هم با اخلاق و در تراز «حزب الله» خدایا!
باور دارم این‌ها نشانه‌هایی برایم است که آماده شوم که بار ببندم و به دیدارت رهسپار گردم اما دستانم خالی است و فقط امید به فضل تو دارم...
اولین آشنایی حدود بیست و سه سال پیش بر خوان پر نعمت حضرت امام رضا ؟ع؟ در مهمان سرای روزنامه قدس واقع در خیابان دانشگاه نبش خیابان روانمهر رقم خورد و با آن لبخند و آرامش مؤمنانه، نشانی مجلس روضه در تهران را سراغ گرفت و با خوشحالی گفتم خودم می‌آیم دنبالتان و...
قصه همدلی و محبت در محفل خیمه اهل بیت عصمت و طهارت ؟سهم؟ آغاز شد و با شکل‌گیری دفتر روزنامه در تهران که آن زمان متشکل از ایشان، برادر مالکی و من بود ادامه پیدا کرد.
در چند نوبت همکاری که حدود نصف فعالیت رسانه‌ای مرا شامل می‌شد افتخار داشتم از این روحیه انقلابی و اخلاق اسلامی او که وجه بارزش برایم بود بهره ببرم؛ فکر کنم بیست و دو سال پیش بود که اولین یادداشت را نوشتم برای چاپ در روزنامه قدس و منتظربودم یادداشت را مانند نوشته دیگران خط زده باشد و رد کند! اما فقط دور یک ضمیر«ما» خط کشیده بود و با همان اخلاق و لبخند دوست داشتنی کنارش چند کلمه که هنوز با خاطره‌ای خوش به یادگار دارم برایم توصیه‌ای نوشته بود.
بعد تاکید کرد ما الان به شما در بخش اجرایی و روابط عمومی بیشتر احتیاج داریم...
در چند سال اخیر کمتر توفیق دیدارش را داشتم و در آخرین بار که به مناسبتی منزل دکتر مهدی پور عزیز با فرزند عزیزش ملاقات داشتیم، گفتم خوشحالم از اینکه بهتر هستید ولی راستش اصلاً دلم راضی نشد بیایم بیمارستان و اشک‌هایم را پنهان کردم و از قصد مهاجرتم از تهران گفتم و ....باز با همان لبخند و آرامش مؤمنانه و البته نگاهی نگران به فرزندش این بار دیدار آخر را رقم زد.
اربعین امسال چند بیمار را خیلی یادم می‌آمد و او از جمله آنان بود... و بعد سفر امسال شروع کردم از دوستان حلالیت گرفتن و چند روز قبل که برای حلالیت گرفتن از دکتر مهدی پور رفته بودم، ذکر خیرش شد و مردد بودم برای کسب حلالیت خدمت حاج آقا رضا هم بروم یا فقط عیادت؛ که بنا به شرایط تصمیم گرفتم عیادت بروم که بارش زیبای برف و خروج از تهران دیدار ما را تا قیامت به تأخیر انداخت....
حاج رضا مقدسی با تعصب و علاقه مثال زدنی‌اش نسبت به اهل بیت عصمت و طهارت و پس از ایشان نسبت به حضرت آقا و با اعتقاد راسخ به انقلاب اسلامی و تلاش برای اعتلای آن یقیناً نشان «روزنامه نگار تراز انقلاب اسلامی» زیبنده‌تر از دیگران بر سینه‌اش می‌درخشد و چه زیبا مرد «اخلاق و رسانه» نامیده شده است. اخلاق اسلامی و آرامشی مؤمنانه و اعتقاد راسخش، الگویی مناسب برای نسل جوان رسانه‌ای کشور است که باید در جامعه نشر داده شود و بر دوستان رسانه‌ای این مهم فرض است.
حقیر این مصیبت جانگداز را با قلبی اندوهگین خدمت خانواده محترم ایشان (اخوان گرامی، همسرمحترم و صبور و فرزندان برومندشان و....) دوستان معزز و جامعه رسانه‌ای کشور تسلیت عرض می‌کنم و بقای عمر بازماندگان را همراه با صبر و اجری جزیل از خداوند قادر و متعال خواستارم.
ان شاءالله در جوار رحمت الهی بر خوان پر نعمت اهل بیت عصمت و طهارت در آرامش ابدی خواهد بود.
دیدگاه
مهدی کاکاوند
پژوهشگر و روزنامه نگار
