در روایت داریم (آخرهای ماه رجب بود) کسی آمد خدمت امام صادق علیه السلام، حضرت فرمود : روزه گرفتی؟ گفت نه حضرت به او فرمود : لَقَدْ فَاتَک مِنَ الثَّوَابِ مَا لَا یعْلَمُ مَبْلَغَهُ إِلَّا اللَّهُ (ثواب الأعمال و عقاب الأعمال) - تو ثوابی را از دست دادی که جز خدا نمی‌داند چه از دست دادی. خیلی عجیب است ما کمتر یک چنین تعبیری داریم.
 رجب را در لغت‌ها این طور معنا کرده‌اند؛ گفته‌اند مرجب یعنی معظم. ترجیب یعنی تعظیم. در عصر جاهلیت هم این ماه را تعظیم می‌کردند و محترم می‌شمارند.
رجب المرجب یعنی ماهی که مورد تعظیم بوده حتی در آن زمان. ماهی است که اگر کسی استفاده نکند خدای نکرده از جاهلیت هم عقب تر می‌ماند.
شاید شنیده باشید رجب الاسب، یعنی ماه ریزش رحمت الهی. رجب الاصم هم می‌گویند. یعنی صم بکم. صم یعنی نشنیدم.
کسی که کر باشد چیزی نشنود می‌گویند صم. چرا؟ چون خطاب به این ماه شده؛ لم یصم فیک غصب الله علی قوم قط.‌ به آن می‌گویند رجب الاصم چون هیچ گاه شنیده نشده در این ماه خداوند بر قومی غضب کرده باشد.
 ممکن است قومی مستحق غضب خداوند متعال باشند ولی شنیده نشده در ماه رجب خشم الهی شامل احدی شده باشد. تمام رحمت است.  مرحوم آیت الله زنجانی می‌فرمودند عبادت‌ها را خیلی سخت نگیرید که مردم بگویند ما اهلش نیستیم.
مثال زدند فرمودند مثلاً نماز شب بگویی یازده رکعت است، در قنوت سیصد العفو چهل مؤمن دعا بکند، هفتاد تا استغفرالله می‌گویند، این‌ها کار ما نیست.  ایشان می‌فرمودند آسان بگیر 10‌دقیقه قبل از اذان بیدار شوید. یازده رکعت سوره هم نخواندی. حمد هم کافی است یازده رکعت حمد را بخوان سوره هم نخواستی نخوان. یازده دقیقه نمی‌شود. رکعت آخر ذکرهایش را هم نگفتی نگفتی. عیبی ندارد باز هم نماز شب است.
 آسان بگیریم مردم همه طالب و راغب باشند. در مورد ماه رجب همین است. فردای قیامت ندا می‌آید : أین الرجبیون. رجبیون کجا هستند ؟ - گروهی که نورشان تمام قیامت را روشن می‌کند - امام صادق (ع) فرمود: هَذَا لِمَنْ صَامَ شَیئاً مِنْ رَجَبٍ وَ لَوْ یوْماً وَاحِداً فِی أَوَّلِهِ أَوْ فِی وَسَطِهِ أَوْ فِی آخِرِه  این پاداش برای آن کسی است که ولو یک روز از رجب را روزه بگیرد ولو در اول یا وسط یا آخر ماه باشد.