روایت مجازی محرم
با تمام خستگی که کرونای ناجوانمرد به جان‌مان نشاند و قطره‌های آخر انرژی‌مان را گرفت، به وقت محرم که شد رمق تازه‌ای خزید به رگ‌های‌مان. انگار دوباره جان گرفتیم، انگار باز هم امیدوار شدیم به ادامه دادن حیات؛ وسط این همه اخبار ناامیدکننده. ما شیعه‌های خوگرفته با حسین(ع) و یارانش از کودکی تا هرجا که عمرمان به دنیا باشد، با محرم شور می‌گیریم؛ از همان پیراهن مشکی عزایش گرفته تا دود غلیظ اسفند میان دسته‌ها و اشک روضه‌ها و سینه‌زنی‌هایش، اصلا درون همان غصه خوردن خار مغیلانی که به پای برهنه رقیه‌خاتون سه‌ساله هم می‌رود، بهجت نهفته است. اگرچه بنا به احتیاط در شرایط کرونایی، رفتن به هیأت‌‌ها با ملاحظه همراه است اما هیأتهای آنلاین راه را هموار کرده‌اند.
