تولد فرخنده 
هشتمین روز از مردادماه روزی است که محسن چاوشی در خرمشهر به دنیا پا گذاشت. روزی که برای هوادارانش و البته مردم هنردوست ایران، روز خوش‌یمن و مبارکی بود. چند روز پیش، چاوشی چهل‌ودومین سالگرد تولدش را جشن گرفت و این جشن حسابی خبرساز شد. او به‌مناسبت تولدش پستی برای آزادی 30 زندانی دیه منتشر کرد و در کمتر از یک ساعت، همه این 30 زندانی آزاد شدند و مبلغ مورد نیاز جمع‌آوری شد. این خبر کافی بود تا به همین بهانه به‌سراغ آقای خاص موسیقی ایران برویم و چند خطی درباره این روزهای چاوشی و اقدامات خیرخواهانه‌اش که پیش‌تر هم سروصدای زیادی به‌پا کرده بود، منتشر کنیم؛ آقای خاص که این نام بی‌شک برازنده‌اش است، فقط در دو سال گذشته، بیش از 851 زندانی را به کمک هوادارانش آزاد کرده است. 

ناجی نجیب 
چندی پیش «لس‌آنجلس‌تایمز» گزارشی درباره چاوشی و فعالیت‌های نوع‌دوستانه‌اش در ایران منتشر کرد. گزارشی غرورآفرین که نماد خوبی از نوع‌دوستی ایرانیان بود و مورد استقبال قرار گرفت. لس‌آنجلس‌تایمز در این گزارش به‌سراغ وحید محرمی رفته بود. محرمی محکوم به اعدام بود. 6 سال از عمرش را در گوشه زندان سپری کرده بود و اعدام بیش از 130زندانی را به چشم دیده بود. روزی که نوبت به اجرای حکم او رسید، همه‌چیز به‌طور معجزه‌آسایی ختم‌به‌خیر شد. ناجی او، محسن چاوشی و طرفدارانی بودند که مبلغ دیه قتل غیرعمد او را به خانواده مقتول پرداختند و قاتل رهایی یافت تا دوباره خارج از حصار زندان، زندگی جدیدی را آغاز کند. بیش از یک‌ونیم‌میلیارد تومان در کمتر از یک هفته تأمین شد و محرمی نجات پیدا کرد. او در این مصاحبه به پدر و مادرش هم اشاره می‌کند. پدری و مادری که چاوشی آن‌ها را هم از داغ کشته‌شدن فرزند و غمی بی‌پایان، نجات داده بود. چاوشی و طرفدارانش حالا در کارنامه درخشان خود، به بیش از پنجاه نفر زندگی دوباره بخشیدند و طناب دار را از گردن شان باز کردند. آن‌ها در سکوت، به دور از جنجال و مصمم در مسیرشان پیشروی کرد‌ند و حالا به قهرمانانی تبدیل شده‌اند که توجه رسانه‌های آن سوی دنیا را هم به خود جلب می‌کنند. چاوشی فقط در دو سال گذشته مقدمه آزادی 851 زندانی را مهیا کرد و برای زندانیان جرایم مالی بسیاری تخفیف گرفت و امروز هم مشغول جمع‌آوری کمک‌های مالی برای نیازمندانی است که بیشترشان با ارقام 10 تا 30میلیون تومانی زندگی‌شان نجات پیدا می‌کند و می‌توانند خیلی فوری هزینه درمان، دارو، رهن مسکن و... را بپردازند و باری از دوش شان برداشته شود. بیشتر زندانیان دیه سرپرست خانوارند و بودونبودشان در زندگی اطرافیان نقش بسزایی دارد و دوری آن‌ها از خانه و خانواده می‌تواند به آسیب‌های بسیاری برای آنان منجر شود. زنانی که در غیاب نان‌آور خانه، بار بسیاری بر دوش شان سنگینی می‌کند و فرزندانی که دور از پدر قد می‌کشند و بزرگ‌ترین حامی زندگی‌شان را از دست می‌دهند. بی‌شک کمک به آزادی زندانیان، سنتی حسنه است که باید بیش تر و جدی‌تر به آن پرداخته شود و در گوش جامعه، انعکاس بیشتری پیدا کند. 
دور از هیاهو 
برای همه‌ این‌ حرف‌هاست که محسن چاوشی، آقای خاص موسیقی ایران است. دور از سیاست، دور از عطش دیده‌شدن، دور از شوهای تلویزیونی و... فقط و فقط پیش می‌رود. هر روز جای بیش تری در دل مردم باز می‌کند و اعتماد بیش تری می‌خرد، چون محسن چاوشی است و با همه‌ آن‌ها که آمدند و رفتند، فرق می‌کند. او در 42سالگی صدای بحق این مردم است و وقتی روی مشکلات شان دست می‌گذارد، اصالت هنرش را به رخ می‌کشد. وقتی «خوزستان» می‌خواند، از حنجره‌اش صدای مردم بیرون می‌ریزد و در همه این سال‌ها، هرکجا که مردم ایستاده بودند، او درست در همان سمت قرار داشت. صفحه اینستاگرام چاوشی که بستر تلاش‌های قابل تقدیر اوست، امروز بیش از 4میلیون‌و500هزار مخاطب دارد و روی آن به‌جز قطعه‌هایی از موسیقی گوش‌نوازش و پست‌های خیرخواهانه‌ای که به‌طور موقت منتشر می‌کند، هیچ محتوای دیگری پیدا نمی‌شود. او دور از هیاهو و متفاوت از سایر سلبریتی‌ها زیست می‌کند و ذره‌ای از تعریف و تمجیدهای رسانه‌ای را بازنشر نمی‌کند. در روزهایی که صفحات متفرقه اینستاگرام و کانال‌های تلگرامی، از گزارش‌های بین‌المللی و چهره خیرخواه او خبر منتشر می‌کنند، چاوشی همچنان در سکوت به کارش ادامه می‌دهد و فارغ از غوغای رسانه‌ها، باقی مسیر پیش‌رو را طی می‌کند. او به‌واسطه همه این‌هاست که امروز، آقای خاص موسیقی ایران لقب گرفته است.