آذرماه 1390 بود که ایران اعلام کرد؛ پهپادی از آمریکا در شرق کشور به زمین نشانده است؛ موضوعی که سال‌ها آن را در هوا و فضای عراق و افغانستان که آمریکا در آن حضور داشت، رصد می‌کرد. این فن‌آوری و تکنولوژی اگرچه در اختیار ما نبود و هوا و فضای ما نمی‌توانست این تکنولوژی را پیش برد اما پس از دستورات رهبری، پهپادی با عنوان «جانور قندهار» که در اختیار آمریکا بود، مطالعه شد که دیدید چگونه با تکنولوژی بالا مجبور شد فرود آید. حتی رییس‌جمهور وقت آمریکا آقای باراک اوباما خواست که این پهپاد دراختیار کاخ سفید قرار گیرد. این موضوع بااهمیتی بود که نقطه‌عطفی در حوزه هوا و فضای ایران ایجاد کرد.
این پهپاد که در اختیار ایران قرار گرفت، فرصت بومی‌سازی فن‌آوری را ارتقا بخشید. در سال1393 رهبری در بازدید از سازمان هوافضا بومی‌سازی پهپاد ایران (آر کیو 170) را مشاهده کردند که در چه قالب‌هایی تکثیر و ساخته شد.
ما دو پهپاد برای شناسایی اهداف داریم که ایران پس از آن، وارد ساخت پهپاد تهاجمی شد. سال1395، آقای شمخانی در بازدید از موسسه هوافضا، اولین پهپاد تهاجمی را دیدند که می‌توانست به هدف مورد اصابت برخورد کند. در این سال بود که ما هم به پهپاد شناسایی و هم پهپاد تهاجمی دست یافتیم. سازمان هوافضای سپاه و ارتش روی این سازه کار کردند و به‌عنوان عملیات‌های مرزبانی و... از آن بهره بردند.
اینکه پهپاد چقدر اهمیت دارد و در قدرت بازدارندگی ایران کمک زیادی می‌کند، نکته‌ای است کلیدی و باید به آن توجه کرد. ایران پس از جنگ تحمیلی به‌عنوان یک نقیصه در برخی حوزه‌ها ورود کرد. ایران در حوزه موشکی ورود کرد و انواع آن را ساخت. اما قبل از عملیات نیاز به شناسایی و اطلاعاتی بود که مناطق حوزه عملیاتی باید شناسایی شود. این اقدام در دو دهه اخیر به پهپادها واگذار شد؛ پهپادهایی که ابزار مهم پیروزی بر حریف تلقی می‌شوند. این موضوع در دستورکار نیروهای مسلح قرار گرفت که در کنار موشک، حوزه پهپادی هم توسعه یابد.
خوشبختانه ایران پا را فراتر گذاشت و در حوزه‌های مختلف پهپادی تلاش کرد تا با تهاجمی ساختن این پهپادها علاوه بر حوزه اطلاعات و شناسایی در حوزه آفندی هم پیشتاز باشد.
ما می توانیم از این پهپادها به‌عنوان یک نقطه قوت و قدرت در حوزه پدافندی و آفندی بهره ببریم؛ موضوعی که در کنگره آمریکا هم دنبال می‌کنند تا تحریم‌های پهپادی ایران را در دستورکار قرار دهند تا مگر ایران در این عرصه پیشرفت نداشته باشد. باتوجه‌به اینکه ایران بدون سروصدایی به این حوزه ورود کرد و به دستاورد بالایی دست یافته و به نکته اتکا رسیده است، باید گفت، این پیشرفت‌های پهپادی ایران تا آنجا جلو رفت که اخیر سردار باقری در سفر به تاجیکستان، اولین موسسه ساخت پهپاد در این کشور را به امضا رساند. ایران توانسته است فناوری پهپادی خود را در حوزه تولیدات منطقه‌ای در آسیای مرکزی تسری دهد.
غیر از حوزه دفاعی و نظامی در موارد هواشناسی، کشاورزی، شناسایی مناطق مرزی، این پهپادها قابلیت کار دارند، این پهپادها کم‌هزینه هستند و می‌توانند اطلاعات را به‌خوبی ارائه دهند و حتی بلایای طبیعی و غیرطبیعی را گزارش دهند که ستاد بحران کشور در چرخه اقتصادی و تحریمی از آن بهره برد.
اکنون سلاح‌های پیشرفته‌ای وارد عرصه نظامی شده است که به‌عنوان بازدارندگی از آن نام می‌برند، مانند موشک‌ها و پهپادها که قابلیت بالایی دارند. حتی هوش مصنوعی، لیزرها، ازجمله دانش‌هایی هستند که گوی رقابت را از آمریکا گرفتند.
پهپاد به‌عنوان یکی از ابزارهای قدرت، بازدارندگی ایجاد می‌کند، در سال‌های گذشته دیدیم که آمریکایی‌ها با تولید پهپاد، قدرت برتر در عرصه نظامی در عراق و افغانستان دیده می‌شدند و حتی جاسوس پهپادی هم داشتند اما اکنون این ابزار بازدارندگی در تحولات نظامی است و ایران توانسته موفق باشد.
در تحولات اخیر لبنان با رژیم‌صهیونیستی، این بیروت بود که با ارسال سه پهپاد به منطقه گازی کاریش، قدرت و سلاح پیشرفته خود را به رخ رژیم اسرائیل کشاند و رهبران صهیونیستی دچار واهمه شدند تا اختلاف مرزی خودشان با لبنان را به سرانجام برسانند. در مبارزه با داعش هم محور مقاومت از قدرت پهپادی به‌خوبی استفاده کرد. درواقع با آمدن پهپاد جنگ‌ها هم تغییر کرده است. اگرچه برای جاسوسی از آن استفاده می‌شد اما اکنون به‌عنوان آفندی و تهاجمی از آن بهره‌برداری می‌شود.
اکنون هزینه‌های نظامی از سرمایه انسانی وارد صحنه دریایی و فضایی و هوایی می‌شود. اگر در حوزه لیزر، موشک و پهپاد به‌صورت مکمل جلو بریم، قابلیت فوق‌العاده‌ای برای ایران در منطقه و جهان فراهم می‌سازد.