این روزها سامانهای بارشی روی آسمان ایران قرار گرفته است، سامانهای که بعدازظهر تا شب احتمال بارش دارد و اگر ببارد در عرض 15دقیقه تا نیمساعت میتواند سیلی خطرناک ایجاد کند. بعد از سیل جنوب این حادثه در تهران تکرار شد اما اطلاعرسانی درباره آن چندان وسیع نبود، اگرچه هواشناسی از قبل هشدارهایی داده بود با وجوداین وزارت کشور پنجشنبه و بهطور گسترده این متن را برای تهرانیها فرستاد: «پیرو هشدار سطح نارنجی اداره کل هواشناسی استان تهران برای تاریخ (۵/۵/۱۴۰۱)، مبنی بر احتمال بالا آمدن سطح رودخانهها، آبگرفتگی معابر و جاری شدن روان آب در مسیلها و احتمال برخورد صاعقه، از شهروندان محترم درخواست میشود از هرگونه توقف در بستر و حاشیه رودخانهها و مسیلها اکیدا خودداری کنند.» اما از ساعات بامدادی روز پنجشنبه پنجم مرداد ۱۴۰۱، پس از چند روز انتشار خبرهای سیل در شهرستانهای مختلف ایران، در تهران سیلابی به راه افتاد؛ سیلابی که جان هشت تن را گرفت. حوالی ساعت ۱۲:۲۰ نیمهشب پنج شنبه در امامزاده داوود(ع) سیل مرگباری رخ داد. گزارشهای اولیه از مرگ دو تن و مصدوم شدن هشت نفر خبر دادند. اما سیل در کشور محدود به امامزاده داوود نشد بلکه استانهای سیستانوبلوچستان، اصفهان، کهگیلویهوبویراحمد، چهارمحال و بختیاری، کرمان، یزد، فارس، بوشهر، سمنان، البرز، قزوین، قم، زنجان، گیلان، مازندران، گلستان و شمال خراسان شمالی، هرمزگان و خوزستان نیز درگیر سیل شدند.
مهدی فضائلی
مالک شیخی / در کشور ما سفرنامههای قدرتمندی همچون «ناصرخسرو، برادران امیدوار و حاج سیاح» در زمره متقدمان وجود دارند اما در آثار متاخر، بهجز چند اثر ویژه مانند اثر دکتر «باستانیپاریزی، اسلامیندوشن و شریعتی»، از معدود کتب مورد اقبال در این حوزه میتوان نام برد
ما همه در پناه سیدالشهدا(ع) هستیم و تنها راه نجات از رخدادهای نامبارک امامحسین(ع) و اهلبیت(ع) است