مرضیه کیان / برای ما که شاید فرسخها با مشهد فاصله داشته باشیم و به محض اراده کردن (بهخصوص در روزهایی که کرونا سد راهمان شده بود) نمیتوانستیم کنار ضریح باشیم و دلی از عزا دربیاوریم، هر بار با شنیدن «آمدم ای شاه پناهم بده/ خط امانی ز گناهم بده» از استاد محمدعلی کریمخانی، با وجود اینکه جسممان سر جایش قفل شده بود اما دلمان پر میکشید وسط حرم شاه غریب و بعد از اینکه جرعه آبی از لیوان پلاستیکیهای سقاخانه نوشید و نگاهی به پنجره فولاد انداخت، آرامآرام به طرف صحن جامع راهی میشد و در مسیرش چند کبوتر سفید را پر میداد تا خودش را به ضریح برساند و عرض ارادتی به آقای مهربان توس داشته باشد، همان موقع بود که وقتی صلوات خاصه حاجرضا انصاریان بر لب جاری میشد، به جسم قفلشده برمیگشت و میدید پهنای صورت با اشک چشمان تر شده و حالا کمی آرام و قرار گرفته است.
فروپاشی کابینهها در سرزمینهای اشغالی همچنان ادامه دارد؛ گویا روزهای تاریک سیاست دررژیم اسرائیل فرارسیده است تا آنجا که هر دولت مستقل یا ائتلافی که بر سرکار می آید ناتوان از اداره امور جامعه سرزمین های اشغالی است و بحران اقتصادی و سیاسی این رژیم فراگیرتر از سالهای گذشته است؛ موضوعی که مقامات صهیونیستی به ازبینرفتن تدریجی رژیم اسرائیل اذعان دارند؛ چراکه برگزاری پنج دوره انتخابات پارلمانی در دو سال اخیر و عدم استقرار یک دولت، زمزمه فروپاشی و ازبینرفتن تدریجی رژیم اشغالگر قدس را به گوش میرساند.
مرضیه کیان / یازدهمین دوره پویش کتابخوانی «کتاب و زندگی» با محوریت کتاب «مهاجر سرزمین آفتاب» از ۲۱خرداد ۱۴۰۱ فعالیت خود را آغاز کرد. این مسابقه با همکاری مرکز رسانهای شیرازه و انتشارات سوره مهر برگزار شده است.
حسن صادقینژاد / نزدیک به سه سال است که پاندمی کرونا زندگی عادی بشریت را در اکثر نقاط جهان مختل کرده است. کشور ما توانست با واکسیناسیون این ویروس را شکست دهد و زندگی را به حالت عادی برگرداند، لیکن پاندمی دیگری وجود دارد که علیرغم آلودگی جهان همچنان زندگی بشری بهویژه کشور ما را مختل کرده است؛ ویروسی که دهها سال است قربانی میگیرد ولی کسی آن را نمیبیند؛ این ویروس چیست؟
این روزها از تریبونهای رسمی و صحبت برخی کارشناسان صدای بحران جمعیت بهگوش میرسد، کاهش ازدواج، کاهش فرزندآوری و کلی شاخصهای جمعیتی دیگر ردیف میشوند تا این بحران رنگ آمار و ارقام به خود بگیرد. مطابق آمارها، امید به زندگی در ایران از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۹۵ از حدود ۴۰سال به بیش از ۷۵سال افزایش پیدا کرده و میزان باروری کل از حدود هفت به دو فرزند و کمتر از آن کاهش یافته و روشن است که این روندهای جمعیتی، نسبت مهمی با خانواده در دوران معاصر دارد. گذار از خانواده گسترده به خانواده هستهای طی دهههای اخیر درحال پیشروی است. تغییر الگوهای ازدواج، طلاق و زندگی مشترک، افزایش سطح تحصیلات بهویژه در میان نسل جوان و زنان و روند مهاجرت از روستا به شهرها و از شهرهای کوچک به کلانشهرها همچنان تداوم دارد. اما همزمان برخی کارشناسان معتقدند که ایران وارد فاز بحران جمعیتی نشده است و درحالحاضر در زمان طلایی برای جلوگیری از ورود به این بحران و رسیدن به پیری جمعیت است اما واقعیت این است که در آینده نزدیک با تعداد بسیاری از سالمندان روبهرو خواهیم شد که باید زیرساختها و بسترهای لازم برای آن زمان فراهم شود.