خط امام بر مدار قانون

روابط انسانی و نظم اجتماعی در جوامع بشری بستر امنیت، آرامش و آسایش و رشد است. دولت‌ها و نهادهای اجتماعی و قوای اجرایی در جامعه همه ابزاری هستند که ضرورت آن‌ها برای تحقق نظم اجتماعی در روابط انسانی بر همگان روشن است. بدون نهادهای قانونی، امکان زیست جمعی سلب و روند همبستگی اجتماعی مختل می‌شود. در آستانه فرارسیدن سالگشت ارتحال حضرت امام‌خمینی(ره)، بررسی فضای اندیشه‌ای ایشان امری مهم به نظر می‌رسد. یکی از مواردی که بنیانگذار نظام جمهوری اسلامی ایران همواره روی آن تاکید داشتند، طی‌شدن امور مطابق روندهای قانونی بود. ایشان همیشه در برابر کسانی که قصد قانون‌گریزی داشتند، به‌سختی می‌ایستاد و در یک جمله مشهور، مخالفان نهادهای قانونی را این گونه خطاب قرار دادند: «تو غلط می‌کنی قانون رو قبول نداری، قانون تو رو قبول نداره.» امام‌خمینی (ره) برای عمل دقیق به قوانین موضوعه مطابق با شریعت، اهمیت خاص قائل می‌شد و خود اولین کسی بود که عامل به قانون بود. حضرت امام(ره) حتی پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و در اوج مبارزات انقلابی و پس از آن، قانون‌گرایی را یکی از عناصر مهم و کلیدی نظام اسلامی دانسته و برای همه ارکان نظام و مسوولان امر توجه جدی به این مساله را گوشزد می‌کرد و همه این‌ها را برای تحقق اهداف عالیه انقلاب لازم می‌دانست. با این حال همیشه این شبهه به خصوص از سوی ضدانقلاب وجود داشته که امام خمینی(ره) مروج یکه سالاری و متمسک به روندهای فراقانونی بوده است. این ادعاها در شرایطی است که مهم ترین دغدغه امام خمینی (ره) در امر حکمرانی، توجه عملی به حدود و ثغور قوانین بود و می کوشید قانون در مصدر کنش گری ها قرار بگیرد. به بیانی، امام خمینی (ره) مهم ترین نیرو در برابر کسانی بود که قانون مداری را اصلی ترین مانع بر سر راه تمایلات سیاسی خود می دیدند.