چاپ و نشر در ایران شرایط ویژه‌ای دارد. در این بازار آشفته نشر که هیچ ناشری قوای چندانی برای ادامه راه ندارد، هستند ناشرانی که به‌صورت تخصصی در حیطه نمایش فعالیت دارند؛ بنابراین همان اندک مخاطبان کتابخوانی که دارند، باز حلقه‌ای تنگ‌تر را شامل می‌شوند اما با نگاهی اجمالی متوجه می‌شویم که غالب آثار چاپ‌شده در حیطه نمایش، نمایشنامه‌ها یا کتاب‌های تئاتر فرنگی است. در این شرایط ناشران اندکی که دغدغه نمایش ایرانی دارند و به بحث پژوهش و آموزش در حیطه نمایش ایرانی می‌پردازند دست‌خوش دارند، چراکه در این بازار آشفته حلقه تنگ‌تری از مخاطبانی را که در جست‌وجوی آموزش تخصصی هستند دربرمی‌گیرند. جامعه هدف این ناشران بسیار اندک و محدود است و کاری که انجام می‌دهند نیز قابل ستایش. آن‌ها سزاوار توجه بیشتری نسبت‌به آن چیزی هستند که امروز شاهد هستیم. در این نوشته برآنیم که چند نمونه از تلاش‌های صورت‌گرفته پیرامون آموزش نمایش ایرانی را که غالبا رو به زوال و نابودی است، به شما معرفی کنیم تا شاید از سوی علاقه‌مند یا علاقه‌مندانی مورد‌توجه واقع شود. امیدوارم در این بهار کتاب که هر سال یک بار اتفاق می‌افتد، بتوانیم هم علاقه‌مندی را به مقصودش برسانیم و هم تقدیری کنیم از برای زحمت بی‌پایان ناشران محترمی که دغدغه فرهنگ و هنر ایرانی دارند؛ چه ناشران دولتی و چه ناشران خصوصی.

کتاب «نظریه نمایش سیاه‌بازی»، نوشته محسن سراجی با مقدمه‌ای از خسرو حکیم‌رابط، انتشارات قطره
این کتاب یکی از بهترین مراجع مکتوب راجع به نمایش ایرانی است که می‌تواند علاقه‌مندان به سیاه‌بازی را جدا از منظر آشنایی با تاریخ و چرایی پیدایش سیاه‌بازی، به تکنیک‌های گوناگون سیاه‌بازی راهنمایی کند. در این کتاب می‌توان به‌صورت اجمالی با نوشتن برای سیاه‌بازی، تکنیک‌ها و طرز بازی در سیاه‌بازی، نقش‌ها و کاراکترهای یک سیاه‌بازی و نگاه فلسفی و ایدئولوژی سیاه نمایش ایرانی آشنا شد. این کتاب به چاپ دوم نیز رسیده است و در دسترس علاقه‌مندان قرار دارد.
 
کتاب «تعزیه در ایران» نوشته صادق همایونی، انتشارات نوید شیراز
این کتاب به تایید اغلب و اکثر اساتید فن، بهترین و کامل‌ترین کتابی است که راجع به تعزیه و شبیه‌خوانی نوشته شده است. از تاریخ و پیدایش شبیه‌خوانی تا تقسیم نقش‌ها، دسته‌بندی ذاکرین (بازیگران) تا موسیقی و معماری محل اجرای تعزیه و ... این کتاب منبع مفید و غنی‌ای است که می‌تواند اطلاعات مفید و درخوری به علاقه‌مندان تعزیه و شبیه‌خوانی ارائه کند.
 
کتاب «شگردنامه نقالی» نوشته محمدرضا آزادفرد، نشر غنچه
این کتاب که با مقدمه‌ای از دکتر قطب‌الدین صادقی نگاشته شده و مشتمل بر تاریخی از انواع نقل و نقالی در جهان و بررسی فیگورها (اندازه‌های بدنی در نقالی است. کتاب پیرامون اسباب و آداب نقل و نقالی بحث می‌کند و طریقه گفتن یک مجلس نقل را از ابتدا تا انتها با تکنیک‌های نقالی مورد مطالعه قرار می‌دهد. این کتاب اولین کتاب منبع و مرجع راجع به آموزش نقالی است و می‌تواند مورد توجه بسیاری از علاقه‌مندان به این هنر وزین و کهن قرار گیرد.
صد البته که نمونه‌های دیگری نیز وجود دارد اما این نمونه‌‌‌ها هم بدون مرجع بوده و هستند و همه راجع‌به مبحث آموزش در نمایش ایرانی پرداخته‌اند. لزوم وجود کتاب‌هایی از این دست پیرامون نمایش ایرانی، (که کمتر کار می‌شود) به‌شدت حس می‌شود؛ منابع مکتوبی که هم پیرامون نمایش ایرانی باشند و هم دغدغه آموزش و انتقال این هنر در حال زوال به نسل بعد را داشته باشند. خدای ناکرده اگر غافل بمانیم ممکن است چند نسل بعد هیچ چیزی از این میراث سترگ نمایش ایران در دست نداشته باشد.
در انتها خواهشمندیم از نشرهای دغدغه‌مند که به این امر مهم توجه کرده و در این وانفسای نشر با همه سختی‌ها و مشکلات، گوشه نگاهی نیز به این عرضه از نشر کنند که می‌تواند کمک شایانی در حیطه جلب توجه مخاطب داشته باشد و باعث آشتی او با نمایش ایرانی، آشتی هنرمندان با نمایش ایرانی و هم معرفی درست و شایسته هنر نمایش ایرانی و جلوه‌های مفقود آن در عرصه بین‌الملل و هم آموزش آن به علاقه‌مندان شود.