خبرگزاری رسمی امارات دیروز جمعه از درگذشت رییس این کشور «خلیفه بن زاید آلنهیان» خبر داد. این خبرگزاری نوشت: وزارت امور ریاستی به مردم کشور امارات و امت عربی و اسلامی و تمام جهان درگذشت رهبر میهن و حافظ راه کشور، شیخ خلیفه بن زاید آلنهیان، رییس کشور را تسلیت میگوید. شیخ خلیفه بعد از سکته در سال۲۰۱۴ حضور بسیار اندکی در انظار عمومی داشت. او در سال۲۰۱۴ سکته مغزی کرده بود و از آن زمان، بهدلیل بیماری در اداره امور کشور نقش مهمی ایفا نکرد اما درعینحال شیخ خلیفه همچنان عناوین رسمی خود را حفظ کرده بود. در هفت سال اخیر اداره امارات متحده عربی برعهده محمد بن زاید، برادر کوچکتر شیخ خلیفه بود. در این مدت محمد بنزاید، یکی دیگر از فرزندان شیخ زاید و برادر کوچکتر شیخ خلیفه که ولیعهد امارت ابوظبی بود، اداره این کشور را در دست گرفت.
امارت ابوظبی، بزرگترین امارت در میان هفت امارتی است که با هم «امارات متحده عربی» را تشکیل دادهاند. براساس قانون اساسی امارات، کسی که اداره ابوظبی را برعهده دارد، رییس کشور نیز هست و کسی که اداره دوبی را برعهده دارد، همواره رییس دولت یا نخستوزیر کشور خواهد بود.
این مقامها در امارات مادامالعمر هستند و شهروندان در انتخاب حاکم یا رییس دولت هیچ نقشی ندارند. ضمن اینکه حکومت هر امارت نیز برعهده یک خانواده است و پست حاکم، بهشکل موروثی درون این خانوادهها دستبهدست میشود. انتظار نمیرود که بهسرعت محمد بنزاید جانشین شیخ خلیفه شود و بهشکل رسمی حکومت ابوظبی و امارات متحده عربی را به دست بگیرد. محمد بنزاید در هفت سال اخیر عملا اداره کشور را در دست داشت و همواره بهعنوان «حاکم دوفاکتوی» امارات توصیف میشد و باید شاهد اختلافات آشکار سیاسی در این امارتهای شیخنشین بود.
طبق اعلام وام، خلیفه بن زاید آلنهیان دیروز جمعه، سیزدهم ماه می، درگذشته است. وزارت امور ریاستی امارات همچنین ۴۰روز در این کشور عزای عمومی اعلام کرد و خبر داد در این مدت پرچم امارات به حالت نیمهافراشته درخواهد آمد و سازمانها و ادارات دولتی و خصوصی این کشور به مدت سه روز تعطیل خواهند بود. خلیفه بنزاید بزرگترین فرزند «زاید بنسلطان آلنهیان» موسس دولت امارات و ولیعهد او بود و پس از فوت پدرش حاکم ابوظبی شد و شورای عالی اتحاد امارات در تاریخ ۳ نوامبر ۲۰۰۴ او را بهعنوان رییس امارات انتخاب کرد.
او در سال۱۹۴۸ در منطقه الشرقیه امارت ابوظبی به دنیا آمد و تحصیلات پایه خود را در شهر العین به پایان رساند، او دومین رییس دولت امارات از زمان تاسیس این کشور در تاریخ ۲دسامبر ۱۹۷۱ و شانزدهمین حاکم امارت ابوظبی است.
خلیفه دارای هشت فرزند اعم از دو پسر به نامهای سلطان و محمد و 6 دختر است. او در تمام مراحل زندگی راه پدرش را ادامه داده و اولین منصب رسمی که عهدهدار شد، نماینده حاکم در منطقه الشرقیه و رییس دادگاههای این منطقه بود. خلیفه بنزاید در تاریخ ۱فوریه ۱۹۶۹ نیز بهعنوان ولیعهد ابوظبی و رییس دایره دفاع منصوب شد و فرماندهی نیروی دفاعی امارات را برعهده گرفت و نقش اساسی در توسعه و تبدیل آن از یک نیروی حفاظتی کوچک به نیروی بزرگ دارای وظایف متعدد و مجهز به تجهیزات مدرن، ایفا کرد.
در تاریخ ۱ ژوئیه ۱۹۷۱ خلیفه ریاست نخستین شورای وزیران محلی امارت ابوظبی را برعهده گرفت و علاوه بر آن منصب وزیر دفاع و دارایی این شورا را برعهده داشت که پیش از تاسیس دولت فدرال امارات بود. در فوریه ۱۹۷۴ به دنبال منحل شدن شورای وزیران محلی، خلیفه بهعنوان رییس شورای اجرایی که به جای شورای وزیران امارت ابوظبی تشکیل شده بود، منصوب شد. وی همچنین رییس شورای نفت امارات شد که تا پیش از مرگش این منصب را حفظ کرده بود. او در ماه می ۱۹۷۶ منصب جانشین فرمانده عالی نیروهای مسلح را بنا به دستور شورای عالی فدرال عهدهدار شد. نیروهای دفاع محلی هر یک از هفت امارت شیخنشین تحت فرماندهی واحد ادغام شده و امور دفاعی یکی از مسوولیتهای دولت فدرال شد.
بنزاید درحالی جای رییس امارات را میگیرد که در سالها و ماههای اخیر وابستگی شدید سیاسی به رژیمصهیونیستی پیدا کرده است تا آنجا که اخیرا و در مصر یک نشست سهجانبه بین نفتالی بنت، نخستوزیر اسرائیل؛ عبدالفتاح السیسی، رییسجمهور مصر و محمد بنزاید، ولیعهد ابوظبی در شرم الشیخ برگزار شد. او که پیش از این عادیسازی روابط ابوظبی با رژیمصهیونیستی را بهصورت رسمی در کاخ سفید اعلام کرد، این روزها بهسمتی گام برمیدارد تا کشورش را در آغوش تلآویو قرار دهد که اختلاف شدیدی میان شیخنشینان این کشور عربی در حاشیه خلیجفارس وجود دارد تا آنجا که گفته میشود پس از درگذشت رییس این کشور، اختلافات میان شاهزاده علنی و بیشتر از گذشته دیده شود. این تصور بیشتر میشود که «محمد بنراشد آلمکتوم»، نخستوزیر (رییس مجلس وزیران) و نایبرییس امارات متحده عربی و همچنین حاکم دوبی که امور سیاسی امارات را بیشتر مدیریت میکند، با رییس جدید خود وارد تنشهای آشکارتری برای اداره سیاسی امارات شود.