تغییر عملکرد پادگانهای نظامی با هدف بهینهسازی عملکردهای شهری، ارتقای کیفیت محیط شهر و دستیابی به جایگاه و نقشی پیشرو در اقتصاد و فعالیتهای شهری، از موضوعاتی است که برای سالهای متمادی مورد توجه بوده است. در ایران نیز در سالهای اخیر این موضوع مورد توجه قرار گرفته و به تبع آن تاکنون اقدامات اجرایی و قانونی متعددی نیز انجام شده و در دست اقدام است. در حقیقت پادگانها و مراکز نظامی که اغلب در گذشته در حاشیه شهرها احداث شده بودند به مرور زمان و با توسعه شهر، امروزه در درون بافتهای شهری و گاه در مراکز شهر قرار گرفته و اراضی وسیعی را به خود اختصاص دادهاند. نخستین گفتوگوها و تصمیمها برای جابهجایی پادگان قدیمی مشهد به بیرون از شهر در سالهای ابتدایی دهه ۸۰ اتفاق افتاد اما هنوز این پادگان در جای خود نشسته است. حتی کلایی، شهردار سابق مشهد در گفتوگویی در پایان دوره خود تاکید کرد برای انتقال این پادگان تلاشهای زیادی کردم و به این زودیها این انتقال اتفاق نمیافتد. ۱۷سال است که طرح تفصیلی انتقال پادگان مشهد روی زمین مانده و اختلافات سبب شده است پادگان مشهد همچنان منتقل نشود. در سالهای گذشته با وجود خارجشدن پادگان لشکر77 از کالبد نظامی، همچنان در این سالها، سازه دیوار پادگان قدیم بهعنوان دیواری جداکننده بین دو محدوده مهم شهری به حساب آمده و ترافیک ناخواستهای را به بخشی از هسته مرکزی شهر مشهد تحمیل کرده است.
طبق اعلام وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی برآورد هزینه مسکن خانوار مستاجر شهرنشین روی خط فقر در سال ۱۴۰۱، نشان می دهد که به طور متوسط هزینه مستاجرین نزدیک به خط فقر ماهیانه حدود دومیلیون و ۴۵۴ هزار تومان است که در بالاترین نرخ در تهران سه میلیون و ۸۲۲ هزار تومان و در پایین ترین نرخ در خراسان جنوبی ۸۳۷ هزار تومان است. بررسی آمارهای رسمی نشان میدهد میانگین قیمت مسکن مناطق شهری در اسفند ۱۴۰۰ تقریباً ۷۸۰ درصد بالاتر از فروردین ۱۳۹۵ بوده و بر این اساس روایت مرکز آمار ایران از رشد ۱۸۰ درصدی شاخص اجارهبها در این بازه زمانی چالشبرانگیز بهنظر میرسد؛ اما فارغ از میزان رشد اجارهبهای مسکن، نقشه جغرافیایی افزایش این شاخص نیز تأملبرانگیز است. طبق اطلاعات مرکز آمار ایران، در این بازه زمانی ۵ ساله، مستأجران مناطق شهری استان لرستان تورم ۲۸۸ درصدی را تجربه کردهاند که بالاترین رقم محسوب میشود درحالیکه تورم تجربه شده مستأجران شهرنشین مناطق استان خراسان رضوی از ۸۵درصد فراتر نرفته است. این برآوردها برای خانوارهای در مرز خط فقر صحیح است که عموما در منازل مسکونی کوچک و با امکانات حداقلی زندگی میکنند و میانگینهای اجاره کل خانوارها از این ارقام بالاتر است.