حضور قلب به این معنا نیست که انسان فقط در نماز حضور قلب داشته باشد و در اوقات دیگر قلب از یاد خدا غافل باشد. وی افزود: در اثر نماز و روزه یک تمرکزی برای انسان حاصل می‌شود که البته تحصیل آن به این آسانی نیست اما انسان می‌تواند در اثر مراقبات قلبی، خواطر متفرقه‌ای را که باعث بازداشتن از یاد خدا می‌شود از خود دور کند.حب دنیا باعث تشتت خیال است، از منظر امام راحل(ره) اگر قلب انسان به چیزی محبت پیدا کند تمام توجه اش به آن معطوف خواهد شد؛ لذا دو وجه را برای آن بیان فرمودند؛ در وجه اول اگر قلب به این نتیجه مثبت رسیده باشد که بعد از رفع موانع، قلب را طاهر کرده و مشمول جذبات معرفتی شده است در آن صورت چنین قلبی جمال محبوب را درک خواهد کرد. در کلام حضرت علی(ع) نیز آمده است: چیزی را ندیدم مگر آنکه خدا را در آن و با آن دیدم.