با قدرت یافتن وهابیون در حجاز، مناقشات و زدوخوردهایى بین آنان و دیگر مسلمانان به‌ویژه شیعیان روی می‏‌داد كه یكی از این موارد، تجاوز وهابیون به شهرهای مقدس نجف و كربلا در بیستم آوریل سال1802م است. با توجه به اینكه دو شهر نجف و كربلا از شهرهای مورداحترام و از زیارتگاه‌‏های مهم شیعه است، این امر باعث شد كه حملات وهابیت بیشتر و شدیدتر بر این دو نقطه متمركز شود. انگیزه اصلی این تجاوزكاران از كشتار و قتل و غارت شیعیان، اعتقادات تند مذهبی آنان بود كه با تعصب شدیدی آمیخته است. وهابیان به تهمت مشرك بودن مردم كربلا به این شهر حمله كرده و پس از تخریب گنبد و بارگاه و ضریح مقدس امام‌حسین(ع) خزانه حرم را غارت کردند. در جریان این تهاجم وحشیانه، بیش از دوهزار نفر از شیعیان كربلا به شهادت رسیدند. همچنین، وهابیان با غارت اموال و تخریب قسمت‏‌هایى از شهر، آن را به ویرانه‌‏ای تبدیل كردند. این واقعه خشم مسلمانان را برانگیخت و نفرت از اعمال وهابیت را در دل آنان بیشتر كرد. وهابیان پس از روی‌كارآمدن دولت سعودی نیز به اعمال ضدشیعی خود ادامه داده و در حركتی ضددینی، بارگاه ملكوتی ائمه بقیع و خاندان پیامبر را تخریب كردند.