همه‌چیز پول نیست

فائزه مومنی / آلودگی هوا چند سالی است که معضل تهران و دیگر کلانشهرهای کشور است؛ البته این بحران هم تنها به فصل زمستان و وارونگی دما محدود نمی‌شود. تابستان‌ها و زمستان‌ها، هوای شهرهای کشور با آلاینده‌های مختلف درمی‌آمیزد و نفس کشیدن را غیرممکن می‌کند. روند آلودگی هوا در پاییز و زمستان امسال هم در کلانشهرها ادامه پیدا کرده و آمار از بهبود وضعیت هوای شهرها حکایت ندارد. بحران آلودگی هوا را حتی کرونا و قرنطینه و محدودیت تردد خودروها هم نتوانسته متوقفش کند. این در شرایطی است که پیش از این اعلام شده بود فقط مرگ‌های زودرس بر اثر آلودگی هوا سالانه ۵.۷میلیارد دلار به کشور خسارت می‌زند و این هزینه سنگین حاصل تولید خودروهای آلاینده و غیراستاندارد است که به بهانه اشتغال ادامه دارد. به گفته کارشناسان، «قانون هوای پاک»، مرجع مهمی است که در صورت عمل به آن از سوی همه دستگاه‌های دست‌اندرکار می‌تواند در کنترل و کاهش آلودگی هوای تهران موثر باشد اما این قانون چند سالی است که اجرایی نشده و در نتیجه طبق گزارش بانک جهانی در سال2018، خسارات ناشی از آلودگی هوا در تهران سالانه دومیلیارد و 600میلیون دلار برآورد شده بود، یعنی روزانه هفت‌میلیون دلار و از سوی دیگر، تعداد فوتی‌های منتسب‌‌به آلودگی هوا در ایران سالانه 12هزار نفر برآورد می‌شود که چهارهزار نفر از این تعداد مربوط به تهران است. به عبارت دیگر، آلودگی هوا در تهران به‌طور متوسط روزی 11مرگ زودرس را رقم می‌زند آن هم در شرایطی که کرونا همه توجهات را به خود جلب کرده است.

2درصد مشترکان، علت قطعی برق در تابستان بودند

از هفته آینده بارندگی‌های وسیع و نیز کاهش دما اغلب استان‌های کشور را دربرمی‌گیرد و هشدارهای لازم درباره احتمال وقوع سیلاب به برخی استان‌ها داده شده تا آماده باشند اما این خبر موضوع این گزارش نیست، بلکه موضوع اصلی هشدارهای مربوط به احتمال قطعی گاز و حتی برق در روزهای سرما به‌دلیل مصرف بالای مردم و مدیریت نکردن شیوه مصرف است. تابستانی که پشت‌سر گذاشتیم روزهای پر از خاموشی و قطعی برق بود که دردسرهای زیادی را برای مردم به وجود آورد اما علت این اتفاقات چیست؟ چگونه می‌توان مصرف برق را به‌گونه‌ای مدیریت کرد که در هزینه‌ها نیز صرفه‌جویی شود؟

نفس کشیدن سخت شد