جنجالآفرینی رسانهای در روزهای گذشته نیز پابهپای مذاکرات وین در جریان بوده و طرفهای مذاکرات را مانند گذشته بارها مجبور به تکذیب کرده است. خبرسازی درخصوص توافق موقت حالا اگرچه بهطورکلی به بنبست رسیده است اما برخی دست از این راهبرد برنمیدارند. در روزهای اخیر نیز روزنامه فرامنطقهای «رأیالیوم» در گزارشی به بررسی حواشی مربوط به مذاکرات وین پرداخته و مدعی شده بود که طرفین به توافق موقت دوساله رسیدهاند؛ ادعایی که بلافاصله با واکنش طرف ایرانی مواجه شد و سعید خطیبزاده، سخنگوی وزارت خارجه نیز روز گذشته در نشست خود با رسانهها درباره توافق موقت در مذاکرات وین اظهار داشت: ما بهدنبال یک توافق پایدار و قابلاتکا هستیم و هیچ توافقی که این دو مولفه را نداشته باشد در دستورکار ما نیست. همه باید تلاش کنیم که بازگشت آمریکا به برجام همراه با اخذ تضامین لازم و راستیآزمایی باشد و چرخهای از رفع تحریمها هم باید انجام شود. این با هیچ توافق موقتی حاصل نمیشود.خبرسازی درخصوص توافق موقت که حالا با موضع رسمی ایران مواجه شده است، بنابر گفتههای خطیبزاده، نمیتواند یک توافق پایدار و قابلاتکا برای ایران باشد و اخذ تضمین، رفع تحریمها و راستیآزمایی هنوز روی میز است؛ موضوعاتی که جمهوری اسلامی ایران بارها بر آن تاکید کرده است.
نمایندگان معتقدند سیاست دولت درباره ارز ترجیحی در لایحه۱۴۰۱ شفاف نیست؛ ازاینرو نیازمند برگزاری جلسات و نشستهای متعدد است تا بهترین تصمیم به نفع معیشت مردم گرفته شود. بنابراین روز گذشته کمیسیون تلفیق جلسهای بهصورت غیررسمی و با حضور معاون سازمان برنامهوبودجه، ساداتینژاد، وزیر جهاد کشاورزی و معاون وزیر بهداشت و درمان برای بررسی موضوع حذف ارز 4200تومانی در بودجه سال آینده برگزار کرد. این نشست بدین منظور بود که نمایندگان متوجه شوند که دولت چه سیاست و برنامهای را برای بعد از حذف ارز 4200تومانی مدنظر قرار داده تا این یارانه در اختیار مردم قرار بگیرد.
یک شهر زیبا مورد تجاوز دشمن قرار گرفته است. شهری بندری که تا قبل از آمدن سایه شوم جنگ چهره دیگری داشته اما حالا بهسرعت تغییر چهره داده و دیگر خرمشهر سابق نیست. آنقدر زخم بر پیکرش وارد شده که آن را خونینشهر بنامند. آدمهای شهر اما کوتاه نمیآیند، آدمهای وطن... همه ایرانیها میایستند که دوباره واژه خرم را جایگزین خونین کنند و شهر زیبا را از دشمن پس بگیرند. دراینباره بسیار کتاب منتشر شده، از پژوهش و داستان گرفته تا خاطره و هر چیز دیگر و البته هنوز هم بسیار میشود از آن دوران و آدمهایش نوشت.
علی جواهری / شرایط سخت اقتصادی امان مردم را بریده است. اینکه ایرانیان انسانهای منعطفی هستند و میتوانند در سختترین شرایط زندگیشان را مدیریت کرده و آبرومندانه زندگی کنند حکایت مفصلی است که در یک بحث کارشناسانه باید به آن پرداخت. اما اینکه در این شرایط اقتصادی مسوولی بخواهد شرایط سخت و هزینههای بالا را پایین جلوه دهد یا اصلا نسبتبه آن آگاهی لازم نداشته باشد جای تاسف دارد. بخشهایی از صحبتهای «داریوش ابوحمزه» (معاون رفاه وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی) در برنامه «تهران20» در روزهای اخیر خبرساز شد و البته در فضای مجازی دستبهدست. او درباره میانگین خط فقر میگوید: «میانگین خط فقر در کشور برای خانواده چهارنفره حدود چهارمیلیون تومان و برای شهر تهران کمی بیشتر نزدیک پنجمیلیون تومان است.» دلاوری، مجری برنامه که از این رقم تعجب کرده و فکر میکند معاون وزیر اشتباه کرده است، میگوید: «یعنی با پنجمیلیون تومان یک خانواده چهارنفری میتونه هزینه مسکن، خورد و خوراک، پوشاک، تحصیل، رفت و آمد و... را پرداخت کنه؟!» این موضوع باعث واکنش مردم در فضای مجازی، رسانهای و مردم جامعه شده است. این در حالی است که دادههای مرکز آمار ایران از میزان هزینههای زندگی نشان میدهد که کف هزینه زندگی در کلانشهری چون تهران برای هر خانوار حدود ۱۰میلیون تومان در ماه است؛ این آمار کف هزینه زندگی در ارزانترین استان کشور یعنی سیستانوبلوچستان را حدود ۶-۵میلیون تومان و بهطور متوسط در سطح کشور بیش از هشتمیلیون تومان نشان میدهد. اما سوال اینجاست که واقعا یک خانواده چهارنفری چقدر در طول ماه هزینه میکند؟
نشست فوقالعاده سازمان پیمان امنیت جمعی آسیای مرکزی دیروز در قزاقستان برگزار شد تا پوتین، رییسجمهور روسیه، پنج روز پس از ناآرامیهای آلماتی تاکید کند که دیگر اجازه تکرار سناریوهای «انقلاب رنگی» در بیخ گوش مسکو داده نمیشود و زمان موجسواری غرب در ناآرامی قزاقستان پایان یافته است.
پس از اینکه عراق در نخستین جلسه پارلمان جدیدش، رییس پارلمان خود یعنی «محمد الحلبوسی» را شناخت، حالا همگان منتظر هستند که رییسجمهور جدید هم مشخص شود که با آمدن الحلبوسی، «برهم صالح» بخت مسلم گزینه ریاستجمهوری خواهد بود؛ مقامی عالی که میتواند در انتخاب نخستوزیر این کشور تاثیرگذار باشد، گزینههایی که احتمال داده میشود «مصطفی الکاظمی یا جعفرصدر» خواهند بود. آنگونه که از دیدارهای الکاظمی با رهبران گروههای سیاسی عراق برمیآید، احتمال نخستوزیری مجدد او نیز قوت گرفته است.