«فرمانده»ها ماندگار می‌شوند
میلاد نجفی / «سینمای ملی» همواره یکی از بحث‌های مهم و جذاب برای اهالی سینما، مدیران و مخاطبان بوده است. اصولا چیزی به نام سینمای ملی وجود دارد؟ آیا رسیدن به این مفهوم شدنی است یا صرفا آن را باید در محافل فرهنگی مورد بحث قرار داد؟ آن‌هایی که علاقه‌مند و معتقد به این مفهوم هستند، ویژگی‌ها و مولفه‌های مختلفی را برای رسیدن به این نقطه بیان می‌کنند. قالب‌های مشخصی هم در این زمینه معرفی می‌شود که یکی از آن‌ها اصطلاحا «قهرمان‌محور» است. سینمای قهرمان‌محور که از اوایل پیدایش سینما تا به امروز نقل محافل سینمایی بوده و اتفاقا طرفداران زیادی هم دارد، یکی از اشکالی است که می‌تواند در مسیر رسیدن به سینمای ملی تعریف شود. حال این قهرمانان می‌توانند براساس شخصیت‌های واقعی باشند یا خیالی. البته تاریخ کشورمان آنقدری قهرمان داشته که بتوان اولویت را به شخصیت‌های واقعی داد. آدم‌هایی در حوزه‌های نظامی، هنری، اجتماعی، علمی، مذهبی و... که از سال‌ها پیش تا به امروز برای این آب و خاک از خودشان هزینه کرده‌اند. در این میان طبیعتا آن‌هایی که حتی از جان‌شان هم برای آسایش مردم ایران هزینه کرده‌اند، جایگاه ویژه‌ای دارند.
