نفسی که ممدّ حیات نیست
«آلودگی هوا» و «حمل‌ونقل عمومی» دو مشکل عمده پایتخت‌نشینان بوده که در هر دوره مدیریتی موردتاکید بوده‌اند، اما این دو مشکل حالا در دیگر کلان‌شهرهای کشور هم مشکلات خاص خود را به وجود آورده‌اند. آلودگی هوا تالی بی‌توجهی به حمل‌ونقل عمومی است. هرچه در یک شهر سامانه‌های حمل‌ونقل عمومی مانند اتوبوسرانی و مترو مدرن‌تر و توسعه‌یافته‌تر باشد، حتما معضل آلودگی هوا هم کاهش خواهد یافت. اما وضعیت شهرهای ایران در این زمینه بسیار نگران‌کننده است. دولت‌های مختلف در دهه‌های اخیر کمترین توجه را به توسعه حمل‌ونقل عمومی شهرها داشته و البته بیشترین ضربه‌ها را از آلودگی هوا متحمل شده‌اند. گزارش‌های جهانی نشان می‌دهد که سالانه بیش از 6میلیارد دلار خسارت به‌دلیل مرگ زودرس ناشی از آلودگی هوا به کشور تحمیل می‌شود. همچنین گفته شده است بیش از 4هزار تهرانی در هرسال قربانی آلودگی هوا می‌شوند. این خسارت‌ها به‌دلیل دائمی بودن، دیگر اثرگذاری لازم را ندارند تا
کسی به آن‌ها توجه کند، درحالی‌که اگر نگاه آینده‌نگرانه نسبت‌به این مساله وجود داشت حداقل جان‌مان با آلودگی هوا تهدید نمی‌شد.
