با کنار رفتن غلامحسین کرباسچی از دبیرکلی حزب کارگزاران سازندگی ایران، انتظار میرفت این حزب در مسیر تحول اندیشهای، ساختاری و تشکیلاتی قرار بگیرد. اظهارات چندی پیش حسین مرعشی، جانشین کرباسچی نیز مزید بر علت شد تا تحولات انتظاری را حتمی و قطعی بدانیم. اظهارات مرعشی نشان میدهد که کارگزاران در چند زمینه ازجمله غیرمتمرکزساختن روندهای تصمیمگیری در حزب و توجه بیشتر به بدنه اجتماعی اصلاحات، بهدنبال بازیابی است. کارگزاران به کدامین سمت میرود؟ کارگزاران سازندگی شامل مدیران و تکنوکراتهای وفادار به هاشمیرفسنجانی، رییسجمهوری وقت ایران، هسته منشعب از جریان موسوم به راست سنتی با طلایهداری جامعه روحانیت مبارز است که در آستانه انتخابات مجلس پنجم ضمن ائتلاف با بخشی از جریان چپ مشخصا خانه کارگر، به دادن لیست در تهران مبادرت کرد. این لیست با توفیق مواجه شد و کارگزاران توانست در قالب ائتلاف صورتگرفته، اقلیت قدرتمند آن مجلس را متشکل کند. کارگزاران سازندگی بعدا و در جریان انتخابات ریاستجمهوری سال76 یک پای «جبهه دوم خرداد» شد؛ هرچند پس از بروز اختلافات بر سر نامزدی هاشمیرفسنجانی در انتخابات مجلس ششم و نحوه قرارگرفتن او در لیست جریان چپ، مفاصل این جبهه رو به سستی رفت و از آن زمان به بعد، کارگزاران به عضو ناچسب جریان اصلاحات بدل شد.