رودابه و «آشپزخانه مارگریت»
زهرا پورجعفریان / انگار حالا باید بیشتر از گذشته شاهد سوگ باشیم. یکی بود که دیگر نیست و شاید روزی نباشد که خبر رفتن کسی را نشنویم. آدم‌ها گم می‌شوند. قصه زندگی‌شان تمام می‌شود. پازولینی در گفت‌وگو با جان هلیدی گفته است: «مرگ برای زندگی تعیین‌کننده است. در یکی از آخرین مقاله‌هایم این موضوع را بسط داده و مرگ را به تدوین یک فیلم تشبیه کرده‌ام. یک زندگی فقط وقتی که به پایان می‌رسد معنایی کسب می‌کند. پیش از آن هیچ معنایی ندارد. معنای زندگی تا دم مرگ خودش را نشان نمی‌دهد. باید صادقانه اضافه کنم که مرگ برای من فقط وقتی اهمیت دارد که از راه عقلانی توجیه یا تبیین نشده باشد. مرگ برای من لحظه حماسه و اسطوره است. درمورد گرایشم به امر قدسی و اسطوره‌ای و حماسی هم باید بگویم که این احساس تنها با مرگ ارضا می‌شود که برای من-البته به‌نحوی غیرعقلانی- حماسی‌ترین و اسطوره‌ای‌ترین لحظه ممکن است».
