زوایای پنهان جشنواره‌های تئاتر کافه‌ای

محمد نورالدینی / نزدیک به یک دهه از مطرح شدن عبارتی تحت‌عنوان تئاتر خصوصی می‌گذرد. در این مدت سالن‌هایی به‌خصوص در مرکز تهران مشغول به فعالیت شدند که صحبت درباره آن‌ها و معضلات‌شان نیازمند فرصت مقتضی است. اما آنچه در این نوشته مورد هدف است، بخشی از فعالیت‌های بخش خصوصی در تئاتر است که در زیرمجموعه‌ این بستر تعریف می‌شود. چندی بعد از افتتاح این سالن‌ها، مدیران به‌منظور جلب گروه‌ها و مخاطبان و با ادعای دهان‌پرکن حمایت از گروه‌های جوان و دانشجویی اقدام به برگزاری جشنواره‌های مختلفی کردند تا در کنار نمایش‌های سالن پرکن و پرسلبریتی، بتوانند عنوان تجربی و دانشجویی را هم به سالن‌های‌شان الصاق کنند.