«تغییر ژئوپلیتیکی در نزدیکی مرزهای ایران» و «تهدید امنیتی»، دو موضوع بااهمیتی بودند که موجبات تنش در روابط ایران و آذربایجان در روزهای گذشته را فراهم کردند. تنشی که با مداخله برخی کشورهای همسایه و دشمنیهای صهیونیستها، تا حدی ادامهدار شد. جمهوری اسلامی ایران که همواره سیاستی مشخص درخصوص همسایگان خود داشته است در مناسبات با آذربایجان نیز بارها درباره حضور صهیونیستها و تروریستها در این کشور و در نزدیکی مرزهای ایران هشدار داده است؛ هشدارهایی که بینتیجه ماند و درنهایت موجبات تشدید تنش را فراهم کرد.اتفاقات اخیر در شمالغرب مرزهای ایران تا جایی پیش رفت تا اینکه درنهایت رهبر انقلاب نیز درخصوص آن نکاتی را مطرح کردند. «آن کسانی که با توهم تکیه به دیگران گمان میکنند که امنیت خودشان را میتوانند تامین کنند، بدانند که سیلی این را بهزودی خواهند خورد». این شاید مهمترین فراز فرمایشات رهبر انقلاب در اشاره ضمنی به اظهارات نسنجیده اخیر رییسجمهوری آذربایجان علیه منافع ملی کشورمان بود. باکو که خود را مستظهر به حمایتهای تلآویو و آنکارا میبیند، چندی است با اتخاذ سیاست تحریکآمیز علیه منافع همسایه جنوبی خود، بهدنبال ضربه به کشورمان است. باکو با تکیه بر امکانات امنیتی و نظامی مداخلهجویان، ابزار تغییر ژئوپلیتیک منطقه به ضرر تهران و به نفع ماجراجویی پروژه عبری-عثمانی شده است. «صبحنو» در گفتوگو با دکتر افشار سلیمانی، سفیر اسبق ایران در آذربایجان به این موضوع پرداخته که نخ پیونددهنده تلآویو، آنکارا و باکو چیست و چه هدف یا اهدافی از این همگرایی مدنظر است. در ادامه مشروح گفتوگوی «صبحنو» با دکتر افشار سلیمانی، سفیر اسبق ایران در آذربایجان را ازنظر خواهید گذراند.