علی جواهری / تحریمهای ظالمانه علیه کشورمان محدودیتهای بسیاری ایجاد کرد. صادرات و واردات تحتالشعاع قرار گرفت و شرکتهای خارجی و کرهای هم با بدعهدی کشور را ترک کردند. این موضوع مشکلات بسیاری را به وجود آورد. صنایعی مثل خودروسازی و لوازمخانگی با کمبود قطعه برای تولید روبهرو شدند. حتی بسیاری از تولیدکنندگان را به تعطیلی کشاند اما صنعتگران با تلاش و همت، تهدید بهوجودآمده را به یک فرصت تبدیل کردند و توانستند بعد از سه سال جانی دوباره بگیرند. صنعت لوازمخانگی توانست نیاز داخلی را برطرف و بیش از 40درصد رشد کند، اما اواسط شهریورماه زمزمههایی از واردات دوباره محصولات کرهای مطرح شد که نگرانی صنعت گران لوازمخانگی را به همراه داشت. تعدادی از تولیدکنندگان به دفتر مقام معظم رهبری نامه نوشتند و خواستار حمایت شدند. حضرت آقا هم بلافاصله در نامهای خطاب به رییسجمهور چنین نوشتند: «این موضوع بسیار مهمی است. اگر این خبر (گشایش واردات از دو شرکت کرهجنوبی) راست باشد به معنی شکستن کمر شرکتهای لوازمخانگی داخلی است که تازه توانستهاند قدری روی پا بایستند، جدا جلوی این مشکل را سد فرمایید.» پیرو این نامه رییسدفتر رییسجمهوری نیز طی نامهای به وزیر صنعت و وزیر اقتصاد اعلام کرد که از واردات محصول نهایی لوازمخانگی جلوگیری شود. «غلامحسین اسماعیلی»، رییسدفتر رییسجمهور هم در نامهای خطاب به «فاطمیامین» و «خاندوزی» وزرای صمت و اقتصاد مخالفت رییسجمهوری با واردات لوازمخانگی کرهای را اعلام کرد. اما سوال اینجاست که ممنوعیت ورود لوازمخانگی چه تاثیری در بازار خواهد داشت؟ این ممنوعیت از چه زمانی آغاز خواهد شد؟
«همین سه، چهار قلم جنس شد 100هزارتومان، بستنی هم نخریدم. نوهها بستنی دوست دارند اما دیگر ته جیبم خالی است.» این جمله پیرمرد بازنشسته در هنگام خرید از فروشگاه محلی است. بسیاری از مردم با چنین گزارههایی موافق هستند و خودشان هم شرایط مشابه را تجربه کردهاند. تورم بلای خانمانسوزی شده است که حالا چند سالی است به سفره خانوادهها چنگ انداخته و هر روز آن را کوچکتر میکند. گزارشهای رسمی از وضعیت گرانی هم نشان میدهد که قیمت اجناس و کالاها در مرداد و شهریور امسال همچنان صعودی بوده است؛ اتفاقی که البته عصبانیت وزیر جدید اقتصاد را هم به دنبال داشت.