حوادث چند هفتـــه اخیر در افـــغانستان بهقدری سریع، مبهم و چندوجهی هستند که نمیتوان درباره آنها، نظر متقن داد و از دریچه مطلقانگاری به قضاوت نشست؛ اما آنچه معلوم است، هجوم نظامی گروه طالبان به استان پنجشیر برای به دست گرفتن اداره سیاسی آن بهعنوان آخرین مهره از دومینوی سقوط در همسایه شرقی از یکسو و تشکیل نیروی مقاومت ذیل رهبری فرزند احمدشاه مسعود فقید، در برابر اسب تروای طالبان از سوی دیگر است. دراینبین تحولات اخیر در پنجشیر، یک پیامد سیاسی جالب و قابلتامل در کشورمان داشته است؛ مهمترین وجه این پیامد، گرایش معنادار نیروهای لیبرال به مقاومت و مطالبهگری از جمهوری اسلامی برای حضور نظامی در پنجشیر بوده است. بر سر لیبرالهای وطنی چه آمده که اینچنین، خون را بر مذاکره ترجیح دادهاند؟
مرکز موسیقی مأوا، نماهنگ «دهه هشتادیا» عنوان تازهترین و یکی از متفاوتترین محصولات مرکز موسیقی مأواست که براساس سرود «کی گفته عاشقی برا قدیمه؟» گروه سرود وصال با حضور عبدالرضا هلالی، محمدحسین پویانفر و علیرام نورایی منتشر شده است. در این نماهنگ که پخش تیزر آن طی روزهای گذشته با حاشیههای زیادی در فضای مجازی همراه بود، سعید پاشازاده شاعر، علی شمس تهیهکننده و مهران علوی بهعنوان کارگردان حضور دارند. مرکز موسیقی انقلاب اسلامی(مأوا)، یکی از مجموعههای سازمان اوج است که بهطور تخصصی در زمینه موسیقی فعالیت میکند. این مرکز تاکنون دهها نماهنگ و قطعه موسیقایی را تولید و عرضه کرده که برخی موفق و تعدادی از آنها با انتقاداتی مواجه شده است. حالا نماهنگ «دهه هشتادیا» جدیدترین تولید منتشرشده این مرکز است که سروصدای زیادی کرده و نظرات مثبت و البته منتقدان بسیاری هم داشته است.
این روزها اظهارات متعددی درباره چند و چون گفتوگوهای ایران و عربستان برای حل اختلافات منطقهای، شنیده میشود؛ گفتوگوهایی که تا دور سوم در بغداد برگزار شده و حالا دو طرف برای برگزاری دور چهارم خود را آماده میکنند. ایرج مسجدی، سفیر کشورمان در بغداد روز گذشته با مثبت ارزیابی کردن گفتوگوهای تهران-ریاض، بابت حل و فصل اختلافات فی مابین اظهار امیدواری کرد. او در بخش دیگری از گفتوگوی خود، نقبی هم به مذاکرات برجامی زد و تاکید کرد که آمریکا بابت بدعهدیهای خود، باید اعتمادسازی کند.
جواد بخشی / انتقاد از اسلاف خود و مواجهه و مقابله با سیاستها و تصمیمات آنها، اگرچه وجه غالب دولتها در ادوار گذشته بوده، اما چیزی را نصیب مردم نکرده است. حمله به سیاستها و عملکرد دولت احمدینژاد و تخریب تصمیمات آن در اکثر حوزهها و همچنین رویکرد احمدینژاد نسبتبه دولت اصلاحات و اصلاحات نسبتبه سازندگی، نشان میدهد که این روشی معمول است که جز حاشیهسازی و فرافکنی، دستاوردی برای مردم ایران ندارد.