«تا حالا 10 بار ثبت نام کرده‌ام که یک ماشین از ایران خودرو بخرم شاید ماشین‌دار شدم، اما زهی خیال باطل. به نظرم همه این قرعه‌کشی هم الکی است و فقط برای آشنایان و دلالان امکان برنده شدن است.» این تنها یکی از پیام‌هایی است که هر سری بعد از اعلام نتایج قرعه‌کشی فروش خودرو به روزنامه واصل می‌شود. آنچه که در بازار انحصاری خودروی ایران روی می‌دهد نمونه بدیعی است که باید مورد عنایت بزرگ‌ترین کارخانه‌ها و معتبرترین برندهای خودروسازی جهان قرار گیرد. وضعیت انحصاری این بازار هزاران میلیارد تومانی برای خرید خودروها با حداقلی‌ترین کیفیت، کار را به جایی رسانده که مصرف‌کنندگان واقعی توان خرید خودرو از بازار آزاد را ندارند و سیستم قرعه‌کشی هم تبدیل به یک بخت‌آزمایی تمام عیار شده است. حالا اینکه چطور ساعتی بعد از اعلام نتایج قرعه‌کشی حواله خودروها در بازار خرید و فروش می‌شود و چرا سازمان‌های نظارتی و بازرسی و خودروساز توجهی به این مساله ندارند، یکی از عجایب همان انحصارگرایی در بازار خودروی ایران است. در حالی که طبق متن صریح قانون فروش هر نوع حواله‌ای ممنوع است تنها ساعاتی بعد از اعلام نتایج قرعه‌کشی محصولات ایران خودرو، فضای مجازی پر از آگهی‌های فروش حواله شده است. کنترل این بازار اگر همتی باشد، کار سختی نیست.