قهرمانی با طعم کل‌کل سیاسی
اگرچه پرسپولیس در دهه50 با سه قهرمانی لیگ فوتبال کشور، پرافتخارترین تیم ایران بود، با وجود اینکه در جام باشگاه‌های تهران در دهه60 درخششی خیره‌کننده داشت و حتی در دهه70 باز هم به موفق‌ترین باشگاه ایرانی در لیگ آزادگان مبدل شد یا حتی نخستین قهرمانی لیگ برتر در دهه80 را به نام خودش ثبت کرد اما حالا تیم سرخ‌پوشی که برای پنجمین بار پیاپی عنوان قهرمانی لیگ برتر فوتبال را به نام خودش ثبت کرده، بهترین پرسپولیس تاریخ به شمار می‌رود.
سرخ‌پوشان که مجموعا 14بار قهرمانی در لیگ‌های کشوری فوتبال ایران را به نام خود ثبت کرده و از این نظر تنها باشگاهی محسوب می‌شوند که تعداد عناوین قهرمانی خود را دورقمی کرده‌اند به گواه آمار و ارقام بهترین دوره تاریخ پرافتخار خود را در این سال‌ها سپری کرده‌اند. در دوره‌ای که برای جذب ستاره‌های لیگ رقابت نزدیکی بین باشگاه‌های متمول در جریان است، پرسپولیس با ستاره‌های نه‌چندان مطرحی مثل طارمی که از شاهین بوشهر به خدمت گرفت یا رامین رضاییان که از بازیکنان گران‌قیمت لیگ محسوب نمی‌شد، محمد انصاری که از ارزان‌ترین خریدهای دوران برانکو بود یا علیپور که در نفت تهران بازیکن گمنامی به شمار میرفت، حتی مهدی عبدی که پیش از حضور در پرسپولیس کمتر کسی نامش را شنیده بود، احمد نوراللهی که در همین تیم به‌عنوان یک بازیکن شاخص مطرح شد و خیلی دیگر از نام‌هایی که بازیکنان گران‌قیمت و شاخص فوتبال ایران به شمار نمی‌رفتند، پنج بار عنوان قهرمانی را به دست آورد و در هر فصل با جدایی ستاره‌های تاثیرگذار خودش دوباره به مدعی بی‌رقیب قهرمانی در لیگ تبدیل شد. این پروسه، تیم بودن و
قهرمان ماندن باوجود جدایی ستاره‌ها، شخصیت قهرمانی بی‌سابقه‌ای در تیم اول فوتبال ایران، ایجاد کرده که بدون وابستگی به هر عامل دیگری پرسپولیس را در مسیر حرکت به‌سوی موفقیت همراهی می‌کند و موجب شکل‌گیری یکی از موفق‌ترین باشگاه‌های تاریخ فوتبال ایران شده است.
از گزینه سقوط تا قهرمان بلامنازع
پرسپولیس دوباره متولد شد، از روزهای بحران‌زده لیگ چهاردهم که با هدایت حمید درخشان در آستانه سقوط به دسته پایین‌تر قرار گرفته بود و با ورود برانکو ایوانکوویچ در لیگ ماندگار شد تا قهرمان بلامنازعی که با تکرار این عنوان در پنج دوره پیاپی به‌نوعی جذابیت و هیجان را از مسابقات لیگ گرفته و پیش از آغاز فصل، سرنوشت را به سود خودش رقم می‌زند؛ تیمی که در سایه شخصیت قهرمانی وابسته به نام‌ها نیست، برانکو، کالدرون، گل‌محمدی یا حتی طارمی، علیپور، رضاییان، بیرانوند، مسلمان و دیگر ستاره‌های دیروز و امروز آمدند و رفتند و پرسپولیس دوباره قهرمان شد. اگر قهرمانی‌های دهه‌های 60 و 70 وابسته به کاریزمای پروین بود یا ثبات مدیریتی و توان بالقوه در جذب بازیکنان شاخص لیگ، حالا پرسپولیس با رفت‌وآمد هفت مدیر مختلف باز هم قهرمان شده، دوبار به فینال لیگ قهرمانان آسیا رسیده، عنوان قهرمانی جام حذفی را به دست آورده و رکورد بی‌سابقه پنج قهرمانی پیاپی در یک لیگ سراسری فوتبال ایران را به نام خودش ثبت کرده است.
خروج از سایه برانکو
قهرمان فوتبال ایران دوران طلایی خودش را مدیون درایت مربی کرواتی است که به‌عنوان پدر پرسپولیس جدید شناخته می‌شود. برانکو ایوانکوویچ از نخستین فصل حضور در این باشگاه پایه‌گذار تیمی بود که با خودباوری و اعتمادبه‌نفس همچنین ثبات فنی و شخصیت قهرمانی موفقیت‌های بزرگ و بی‌سابقه‌ای را
رقم زد. از نخستین هت‌تریک قهرمانی با برانکو، تا دبل لیگ و جام حذفی در کنار هم، اولین حضور پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان آسیا و شکستن رکوردهای تاریخی لیگ برتر و فوتبال ایران همراه با ارائه بازی‌های زیبا، هجومی، چشم‌نواز و معرفی ستاره‌هایی که ستون‌های پرسپولیس نوین لقب گرفتند.ردپای برانکو در همه این پیروزی‌های بزرگ به چشم می‌خورد تا جایی که حتی وقتی بعد از جدایی پروفسور کروات و ورود کالدرون که مدت طولانی روی نیمکت سرخ‌ها باقی نماند، وقتی گل‌محمدی نخستین قهرمانی خودش را با پرسپولیس در لیگ جشن گرفت، همچنان او را به‌عنوان میراث‌دار موفقیت‌های ایوانکوویچ می‌دانستند اما حالا یحیی امضای خاص خودش را پای این قهرمانی به ثبت رسانده و به‌جرات باید گفت در پرسپولیس جدید از زیر سایه برانکو خارج شده است. سرلک، حامد لک، مغانلو، فرجی و دیگر خریدهای موفق گل‌محمدی، همچنین تغییرات مشهود در ترکیب و سبک بازی پرسپولیس، شیوه متفاوت این تیم در آرایش هجومی و دفاعی همه و همه نشان از حرکت درست یحیی در مسیر موفقیت و قهرمانی دارد متاثر از فلسفه و شخصیت قهرمانی به‌جای مانده از دوران برانکو اما با یک امضای متفاوت و توانمندی کادر فنی ایرانی پرسپولیس. تیمی که در آنالیز حریفان موفق و دقیق عمل می‌کند در تمرینات بدنسازی همچنان یکی از باشگاه‌های موفق فوتبال ایران است و با آمادگی مثال‌زدنی در این دو سال به روند موفقیت‌آمیز گذشته ادامه داده یا حتی در خط دروازه بعد از جدایی بیرانوند هم احساس نگرانی نکرده است.
از وزرای پرسپولیسی تا قهرمانی
با شایستگی
پرسپولیس در پنج فصل پیاپی با اقتدار قهرمان لیگ شده، حتی اگر رفتار و کری‌خوانی‌های وزیر جوان ارتباطات دولت تدبیر و امید موجب خشم و نارضایتی هواداران رقبایش بوده یا تمایلات رنگی وزیر ورزش موجب ایجاد شائبه‌هایی در این سال‌ها شده باشد. آذری‌جهرمی هواداران استقلال را با ادامه روند کری‌خوانی‌هایی که شاید از نگاه برخی دور از شأن وزارت باشد خشمگین کرده و مسعود سلطانی‌فر با تصمیمات نادرست خودش در همه این سال‌ها بدون تردید یکی از عوامل ناکامی استقلال بوده اما در سوی دیگر پرسپولیس دیروز برانکو و پرسپولیس امروز یحیی آنقدر شایسته و مقتدر ظاهر شده که قهرمانی‌های خودش را بدون حرف‌وحدیث در تاریخ فوتبال ایران به ثبت رسانده باشد.پرسپولیس در لیگ بیستم با تنها یک شکست به کار خودش پایان داد درحالی‌که اگر بداقبالی قهرمان در دیدار با آلومینیوم اراک نبود می‌توانست رکورد تاریخی دیگری را با قهرمانی بدون شکست ثبت کند. سرخ‌پوشان با 19پیروزی به همراه سپاهان رکورددار بیشترین برد در این دوره از بازی‌های لیگ بودند، با 14گل خورده عنوان بهترین خط دفاع را از آن خود کردند و با کسب 41امتیاز در بازی‌های خانگی موفق‌ترین میزبان مسابقات لقب گرفتند.جدایی بشار رسن، علیپور، مهدی ترابی (که در نیم‌فصل بازگشت) و بیرانوند کمترین تاثیری در اراده سرخ‌پوشان برای تکرار قهرمانی‌های گذشته نداشت.
تیم گل‌محمدی برای دومین‌بار با رکورد 67امتیاز در لیگ برتر 16امتیازی قهرمان شد. حامد لک با 17کلین‌شیت و بسته نگاه‌داشتن دروازه خودش رکوردهای درخشان بیرانوند را در لیگ تکرار کرد تا نشان بدهد پرسپولیس بعد از جدایی دروازه‌بان ملی‌پوش خودش در پایان فصل گذشته از ناحیه خط دروازه احساس نگرانی نداشته و جانشین شایسته‌ای انتخاب کرده است. در پایان بیستمین دوره رقابت‌های لیگ برتر ، پرسپولیس با هفت عنوان قهرمانی همچنان پرافتخارترین تیم حاضر در این رقابت‌هاست، سپاهان با پنج قهرمانی در جایگاه دوم قرار دارد درحالی‌که در این فصل تلاش می‌کرد در رقابت با سرخ‌پوشان به ششمین قهرمانی خودش برسد و در صدر جدول شریک رقیب دیرینه شود. استقلال هم که با سیاست‌های نادرست وزارت ورزش و انتخاب مدیران حاشیه‌سازی در یک دهه گذشته موفق به کسب عنوان قهرمانی لیگ نشده با سه قهرمانی همچنان در جایگاه سوم قرار دارد.
در این رده‌بندی فولاد خوزستان هم با دو قهرمانی چهارم است و تیم‌های پاس، استقلال خوزستان و سایپا هرکدام یک عنوان قهرمانی در تاریخ لیگ برتر به نام خود ثبت کرده‌اند. در این بین، پاس که پیش از این به لیگ دسته اول، دوم و حتی سوم سقوط کرده بود، استقلال خوزستان هم راهی لیگ دسته دوم شد و حالا در پایان این فصل علاوه بر ماشین‌سازی در کمال ناباوری سایپا، باشگاه صنعتی بازیکن‌ساز هم با عملکرد ضعیف مدیران سیاسی و غیرورزشی به لیگ دسته اول سقوط کرد.
