فکر می‌کردم بخشیدن خیلی راحت است

احمدرضا حجارزاده / یکی از مستندهای خوب و تاثیرگذاری که طی چند سال گذشته تولید و آماده نمایش شده و این روزها حضور در جشنواره‌های خارجی را تجربه می‌کند، مستند «خونه‌صلح» به کارگردانی حمیدرضا مقصودی و تهیه‌کنندگی عطا پناهی است. این مستند به زندگی و فعالیت‌های انسان‌دوستان و صلح‌طلبانه حاج «عباس عربی» می‌پردازد که سال‌هاست در کرمانشاه و همچنین تمام شهرهای ایران به جلب رضایت خانواده مقتولان برای بخشش قاتل می‌پردازد و تا امروز افراد بسیاری را از قصاص و طناب دار نجات داده است. این مستند را که تا امروز با واکنش‌های مثبت و استقبال خوبی ازسوی تماشاگران روبه‌رو شده، حمیدرضا مقصودی در تابستان97 کلید زد و سال98 به پایان رساند. مقصودی در رشته کارگردانی سینما (دانشگاه بوشهر) و کارشناسی‌ارشد ادبیات نمایشی (دانشگاه سوره تهران) درس خوانده است. هرچند می‌گوید فیلمسازی را از دوره دبیرستان شروع کرده اما نخستین فیلم کوتاه خود را سال98 با پروداکشن حرفه‌ای و به نام «بی‌پدر» ساخته است. پیش از «بی‌پدر»، او چند فیلم کوتاه دیگر از جمله «به همین فرم بمان»، «نام»، مستند ورزشی «صعود به جم» و مستند «دریای خون» را به سفارش بیمارستان الزهرای بوشهر درباره بیماران دیابتی ساخته است. با این مستندساز جوان، خلاق و مستعد درباره مستند «خون‌صلح» و نگاهش به مقوله بخشش گفت‌وگو کرده‌ایم.