علی جواهری / روزهای پایانی دولت تدبیر و امید با رکوردزنی انواع بحرانها سپری میشود. این روزها کمبود دارو هم به دردسرهای مردم افزوده شده است. بهطوری که به جز داروهای خاص که عامل کمبودش تحریم ظالمانه محسوب میشود، دسترسی به داروهای معمولی و تولید داخل هم با دشواری صورت میگیرد. بعد از عبور از خط قرمز مسائل اقتصادی و گرانی که همچنان ادامه دارد، انواع کمبودها دایره زندگی را برای مردم سخت کرده است. بعد از گرانی گوشت، مرغ، نان، روغن و هزار و یک مورد دیگر نوبت به کمبود دارو رسیده و هماکنون تامین دارو بهعنوان یک چالش جدی در سطح جامعه مطرح است. مشاهدات میدانی حکایت از آن دارد که حتی در تهیه داروهای عمومی و معمول نیز کمبودهایی در سطح بازار مشاهده میشود که این موضوع بهدلیل تحریمهای ظالمانه علیه ایران، کمبود مواد اولیه و ایجاد رانت در پی تزریق دلار ۴۲۰۰تومانی برای تامین دارو صورت میگیرد. البته قیمت دارو در بازار علاوه بر کمبود، گران نیز هست، این گرانیها فشار زیادی را به مردم وارد میکند، بهطوری که خیلی ها بهدلیل افزایش قیمت دارو ها به ناچار از خرید آنها حذر میکنند و سلامت آنها به خطر میافتد. باتوجه به تأثیر تحریمها بر کاهش منابع ارزی کشور، اهمیت مدیریت منابع ارزی موجود، این روزها بر هیچکس پوشیده نیست اما تخصیص ارز دولتی به واردات داروها، این مدیریت منابع را با چالشی اساسی روبهرو کرده است. اختلاف چند برابری قیمت ارز دولتی و آزاد و تخصیص ارز دولتی به واردات داروها، علاوه بر اینکه جذابیت مالی واردات را افزایش داده است، هیزمی است در آتش قاچاق معکوس داروها؛ در حال حاضر بهدلیل تخصیص ارز دولتی به واردات داروها، قیمت دارو در ایران پایین است و شاهد «قاچاق معکوس دارو» به کشورهای همسایه هستیم! مسألهای که مورد اذعان بسیاری از مسوولان نیز بوده و هست.