خروج از سایه
سعید جلیلی وقتی در سال92 ردای نامزدی انتخابات ریاست جمهوری را به تن کرد، بسیاری روی او حساب ویژه باز نمی‌کردند. علت این بی‌اعتنایی به کنش‌گری جلیلی، سابقه مهم مدیریتی او بود که صرفا در قالب دبیری شورای عالی امنیت ملی خلاصه می‌شد. با این وجود مرحوم آیت‌الله مصباح‌یزدی و جبهه پایداری، پای کار سعید جلیلی آمدند و زمینه را برای رأی‌آوری او در میان طبقه انقلابی‌ها فراهم آوردند. این حمایت در نوع خود موفق‌آمیز بود چراکه باعث شد جلیلی در نهایت چهار میلیون رأی کسب کند که با توجه به گمنامی او در آن برهه، بسیار خوب و قابل توجه ارزیابی می‌شد. هشت سال از آن تاریخ می‌گذرد و سعید جلیلی بار دیگر خود را نامزد ریاست جمهوری کرده است. جلیلی امروز با جلیلی دیروز تفاوت‌های بسیاری کرده است. جلیلی با تشکیل دولت سایه در سال92 در رأس مجموعه‌ای قرار گرفت که هدفش، رصد مسائل کشور و کمک به دولت مستقر برای حل آن‌ها بود. همین دست فرمان باعث شده تا جلیلی امروز نسبت به مشکلات کشور نگاه عمیق‌تر و ژرف‌تری پیدا کند و دیگر مانند سابق، به سادگی در دام دو قطبی انگاری‌های کاذب رقیب به‌خصوص در حوزه سیاست خارجی گیر نکند. در این گزارش به پیشینه سیاسی و مدیریتی جلیلی، اظهارات این روزهایش و سرآخر مهم‌ترین مزیت و عیب کمپین انتخاباتی او اشاراتی کرده‌ایم.
