علی جواهری / «ازدواج پول میخواهد» که برای بهدست آوردن آن نیاز به «کار» هست. در حالی که مرکز آمار ایران نرخ بیکاری جوانان در ایران را دو برابر میانگین جهانی اعلام میکند که قانون برنامه ششم توسعه و همچنین قانون تسهیل ازدواج به حمایت جوانان برای اشتغال تأکید شده است. متأسفانه تنها 25سال برای نجات کشور از بحران جمعیت زمان داریم و تنها راه برونرفت از این وضعیت تسهیل ازدواج است. البته سالها پیش بحران جمعیت پیشبینی شده بود. رهبر معظم انقلاب بارها بر مسأله «افزایش جمعیت» تأکید کردهاند؛ از سال۱۳۹۰ تاکنون بیش از ۴۲بار نسبت به «مسأله جمعیت و فرزندآوری» تأکید داشتهاند. اما سرنخ این اتفاقات به قانون تسهیل ازدواج جوانان بازمیگردد که پس از گذشت 16سال، هنوز نتوانسته برای بخت جوانان گرهگشا باشد. اهمال و بیتوجهی دولت در اجرای قوانین تسهیل ازدواج و ایجاد شرایط مناسب برای اشتغالزایی جوانان کاملا روشن است و سؤالات بسیاری را در ذهن تداعی میکند. نخستین سوال که جواب دقیقی برایش نیست دلیل کمکاری دولت در زمینه اشتغالزایی است که مهمترین دغدغه جوانان برای ازدواج محسوب میشود. اما اشتغال چه میزان در امر ازدواج تأثیرگذار است؟ نگاه دولت نسبت به اشتغال جوانان چیست؟ چقدر داشتن شغل در ازدواج تأثیرگذار است؟ «صبحنو» برای پاسخ به این سوالات و دستیابی به جوانب مختلف نقش اشتغال در ازدواج با تعدادی جوان گفتوگو کرده و وضعیت موجود را با «حسین محمودیاصل» کارشناس کارآفرینی و اقتصاد خانواده مورد بررسی قرار دادهایم.