در تقویم شمسی روز ۱۵ اسفند به مناسبت روز درختکاری نامگذاری شده است. این روز مقدمهای است که ما را برای ۱۵ تا ۲۲ اسفند که هفته منابع طبیعی هم هست آماده کند. اما اسماعیل کهرم، بومشناس و فعال محیطزیست اعتقاد دارد در سرنوشت بسیاری از نهالهایی که امروز در خاک ریشه میکنند، عمر زیادی نوشته نشده است و بسیاری از نهالهایی که امروز ریشههایشان با تن خیس خاک آشنا میشوند، عمری کوتاه دارند؛ اما تا همین دو دهه قبل اوضاع درختان و درختكاری خیلی فرق داشت. تا همین چند سال قبل در شهرهای بزرگ كشور خانههایی وجود داشتند كه حیاط و باغچهای داشتند كه با دستان پر مهر پدرها و مادرها سبز میشد. پدر هر سال نهال میوه میكاشت و مادر پای نهالهای كوچك بذر سبزی میپاشید. حیاط خانهها در فصل تابستان و پاییز هم پر میشد از میوههای مختلف؛ از توت، سیب، آلبالو، گیلاس، انگور، خرمالو، پرتقال و نارنج كه روی شاخه درختان خانهها را رنگپاشی میكردند؛ اما با تغییر سبك زندگی و رونق آپارتمانسازی حالا دیگر خانهای حیاط ندارد كه درخت میوه داشته باشد. نهایت اتفاقی كه الان در حیاط ساختمانهای بزرگ میافتد، ساخت فضای سبز با اندكی گیاهان تزئینی و چمن است كه حتی با اقلیم شهرهای ما سازگاری ندارند. به نظر میآید كه باید طرحی نو در انداخت تا دوباره شهرها و طبیعت سبز شوند. دستاندازی انسان به جنگلها، مراتع و حتی باغها به قدری بوده است كه باید فكری جدی برای وضعیت خطرناك بهوجودآمده كرد.