هنر کشورداری در تحریم و فشار

به زبانی ساده کشورداری اشاره به راهبری، مدیریت و انجام امور یک کشور برای دستیابی به اهداف مصرح در قانون اساسی دارد. بر این اساس کشورداری دارای سه عنصر است: 1) راهبری: به معنای تدوین چشم‌انداز، اهداف، و خط‌مشی‌های ملی 2) مدیریت: به معنای طرح‌ریزی، سازماندهی، رهبری و کنترل امور بر اساس راهبردهای تدوینی برای اجرای خط‌مشی‌های ملی و 3) انجام امور در عرصه عملی در فضای عمومی و همین‌طور خصوصی در بافت جامعه. به عبارت دیگر ابتدا باید اهداف و خط‌مشی‌های ملی تدوین شود، سپس در پرتو کارویژه‌های مدیریت، راهبردهایی برای تحقق آن اهداف تمهید شده و در نهایت امور جامعه در عمل رتق و فتق شود. منظور از کیفیت کشورداری، کیفیت در دستاوردهای ملی (چه در عرصه عمومی و چه خصوصی) و کیفیت در فرایند تحقق اهداف و دستیابی به دستاوردهای مورد نظر است. برای تحقق هر دو نوع کیفیت، انجام طرح‌هایی در سطوح راهبری، مدیریت و عملیات واقعی کشور می‌تواند مفید باشد. ذکر برخی از این طرح‌ها و شرح مختصری از آن ها می‌تواند مفید باشد.دکتر حسن دانایی‌فرد استاد دانشگاه تربیت مدرس