شاید کمتر کسی فکرش را می‌کرد که تغییر رییس جدید سازمان حفاظت محیط زیست در دولت دوازدهم، سرآغاز جنجال‌های این سازمان باشد. به ویژه پس از آن که خانم «معصومه ابتکار» رییس خبرساز و پیشین این سازمان که یکی از جنجالی‌ترین اعضای کابینه دولت یازدهم بود، جایش را به آقای «عیسی کلانتری» داد که در دوران مدیریتش بر وزارتخانه جهاد کشاورزی دولت سازندگی، چهره‌ای کم‌حاشیه بود. اما آمدن کلانتری به محیط زیست، کلید ماجراهایی را زد که هنوز که هنوز است ادامه دارد. ماجراهایی همچون توافق پاریس، بحران آب و البته ماجرای جاسوسی فعالان
محیط‌زیست و خودکشی «کاووس سیدامامی» از اصلی‌ترین متهمان به جاسوسی که اتفاقاً در همه این پرونده‌ها یک نام مشترک به چشم می‌خورد: «کاوه مدنی».

از بی‌بی‌سی تا پردیسان
26 شهریورماه سال گذشته، خبری در رسانه‌ها پیچید که از همان ابتدا شگفتی بسیاری از صاحب‌نظران را برانگیخت. کلانتری در حکمی، معاونت آموزش و پژوهش این سازمان را به مدنی سپرد و در حکم او پیگیری تغییر عنوان معاونت به معاونت اجتماعی،
بین‌المللی، فناوری و آموزشی را به عنوان اولین مأموریت کاوه مدنی عنوان کرده بود. اما کلیدواژه حضور هفت ماهه مدنی در سازمان حفاظت محیط زیست، «آب» بود. مدیر دوتابعیتی سازمان محیط زیست ایران، کارشناس شناخته شده شبکه تلویزیونی «بی‎بی‎سی فارسی» بود. کارشناسی که اتفاقاً تخصصش هم حوزه آب بود و سایت سازمان حفاظت محیط زیست هم با لقب «دانشمند حوزه آب» از او یاد می‌کرد. مدنی استاد تحلیل سامانه‌ها و سیاست در مرکز سیاست محیط‌زیست کالج سلطنتی لندن بود و پیش از پیوستن به کالج سلطنتی لندن، استادیار دانشگاه فلوریدای مرکزی (سنترال فلوریدا) بوده است. او تجربه ساخت دو مستند را هم در کارنامه خود دارد. مستند بحران آب ایران که برای شبکه الجزیره قطر در سال ۲۰۱۶ ساخته شده و مستند توفان‌ها شن که شبکه بی‌بی‌سی در سال ۲۰۱۷ درباره توفان‌های شن در منطقه خاورمیانه آن را پخش کرده است. حضور مدنی در جریان خبری توافقنامه تغییرات اقلیمی پاریس نیز پررنگ بود و پیوستن ایران به این توافقنامه هم با انتقادهای فراوانی همراه بود.  اما مدیر انگلیسی - ایرانی محیط زیست، وقتی جایش را در صدر خبرهای جنجالی محکم کرد که پرونده جاسوسی فعالان محیط زیست در ایران به راه افتاد. پرونده‌ای که سرنخ اصلی آن در دستان «کاووس سید امامی» بود. پژوهشگر و استاد دانشگاهی که در جریان بازداشتش خودکشی کرد. کاوه مدنی پس از آغاز موج اول بازداشت متهمان به جاسوسی، با این جمله‌ها به این ماجرا واکنش نشان داد:« #امیدوار به از بین رفتن تنگ نظری‌ها/#امیدوار به ایجاد آرامش خاطر فعالان و دغدغه‌مندان محیط زیست وطن/#امیدوار به رفع دغدغه چشم انتظاران/ #امیدوار برای روشن شدن هر چه سریع‌تر حقایق»  این واکنش اما چند روز بعد، رنگی دیگر به خود گرفت و برخی منابع از جمله یکی از نمایندگان مجلس، از بازداشت مدنی در جریان پرونده جاسوسی فعالان محیط زیست خبر دادند. آقای محمود صادقی در حساب کاربری توییتری خود نوشت: «امروز صبح با رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، برای اطلاع از علت بازداشت فعالان محیط زیست و اقدامات دولت تماس داشتم، ایشان گفتند کاوه مدنی را نیز دیروز بازداشت کرده‌اند.»  اما چند ساعت پس از این ادعاهای نماینده مردم تهران در مجلس، عکسی از کاوه مدنی در کنار عیسی کلانتری منتشر شد که نشان می‌داد این فرد در بازداشت به سر نمی‌برد. تمامی حدس و گمان‌ها در روزهای اخیر ادامه یافت و سرانجام  کاوه مدنی؛ معاون آموزش و پژوهش سازمان حفاظت محیط زیست در توییتی به بازداشت برخی فعالان زیست محیطی واکنش نشان داد اما سخنی از بازداشت و بازجویی خود به میان نیاورد. هرچند همچنان از او به عنوان یکی از مهره‌های تاثیرگذار در پرونده جاسوسی و خودکشی کاووس سید امامی نام برده می‌شود.

آغاز سفر بی بازگشت
سفر کاری مدنی به خارج کشور اما پایان داستان حضور او در ایران بود. سفری که با انتشار عکس‌های حضور و رفتار ناهنجار او در مراسمی بود که بلافاصله در رسانه‌های مختلف منتشر شد. حضوری که البته پس از مدتی نه چندان کوتاه منتشر شده بود و گفته می‌شود پیش از قبول مسوولیت او در ایران بوده است. اما به هرحال حضور او در عکس‌هایی که همراه با رقص مختلط و مشروبات الکلی روی میزها بود، هیچ وقت تکذیب نشد تا به صورت خودکار، راه بازگشت او به ایران صعب و تقریباً غیرممکن شود.  شاید اشاره آقای «محمود صادقی» نماینده مجلس به خروج همیشگی کاوه مدنی از ایران و ماجرای خروج همسرش، سرنخ‌های ماجرای مشکوک مدنی را نمایان‌تر کرد. صادقی دیروز در توییترش نوشت:« «‌امروز از یک منبع موثق شنیدم ‎کاوه مدنی معاون سازمان حفاظت محیط زیست، ایران را ترک کرده است. همسر او نیز که ممنوع الخروج شده بود با رفع ممنوع الخروجی کشور را ترک کرد. درس عبرتی برای نخبگان ایرانی مقیم خارج از کشور!» حالا اما چند سؤال بی پاسخ در پرونده حضور هفت ماهه مدنی در ایران باقی مانده است. این که مدنی با چه هدفی به ایران آمد؟ چرا برای حضور او در معاونت یکی از مهم‌ترین معاونت‌های رییس جمهوری، بررسی‌های کافی انجام نشد یا به آن بی اعتنایی شد؟ همسر مدنی چطور با وجود ممنوع الخروجی، موفق به خروج از ایران شد؟ ارتباط مدنی با تیم سید امامی چگونه بود و البته مهم‌ترین پرسش این که سرنوشت بسیاری از اطلاعات و محتواهای زیست محیطی با خروج او از ایران چه خواهد شد؟