داوری جشنواره از نام نویسنده اثر نمی‌گیرد
زاهدی‌مطلق با تاکید بر توجه جشنواره شهید حبیب غنی‌پور به همه آثار ادبیات داستانی به دور از نگاه جناحی گفت: به نظرم برای هیچ یک از جشنواره‌های ادبی به اندازه جشنواره شهید حبیب غنی‌پور نامه و پیام نرسیده که «چرا راه را اشتباه می‌روید». پیام‌هایی که در این دوره نیز فراوان بود.
به گزارش ایبنا، سرداور گروه داستان بزرگسال هفدهمین دوره جشنواره شهید حبیب غنی‌پور درباره فرآیند داوری این رویداد فرهنگی ادامه داد: هر کتابی که در جمهوری اسلامی ایران منتشر شود، محترم است و نام نویسنده نیز بر جریان داوری تاثیرگذار نیست؛ به‌عبارت دیگر داوران فقط به بررسی کتاب اقدام می‌کنند؛ البته جشنواره معیارهای خود یعنی معیار مسجد را حفظ کرده است.
 زاهدی‌مطلق با تاکید بر نگاه فراجناحی داوران افزود: معیار داوران در جریان بررسی آثار، مسجدِ واقعی است نه مسجد جناحی نه مسجد ضرار، بلکه مسجدی که همه می‌توانند زیر سقف آن قرار بگیرند.
 این نویسنده با اشاره به رویکرد امیرحسین فردی درباره توجه به همه کتاب‌های ادبیات داستانی گفت: مرحوم امیرحسین فردی معتقد بود داوران حتی کتاب‌هایی را که گاهی از انتشار آنها جلوگیری می‌شود، باید بخوانند؛ رویکردی که موجب شده در کتابخانه مسجد کتاب‌های متنوعی نگهداری شود.
زاهدی‌مطلق درباره اجرای ایده ترجمه آثار برگزیده جشنواره شهید حبیب غنی‌پور گفت: هرچند که دو مترجم توانمند، حبیب یوسف‌زاده و محمدعلی قربانی عضو شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه هستند اما این مأموریت جزو وظایف ما نیست و فکری برای اجرایی شدن آن نداشتیم. هدف اصلی متولیان جشنواره پیگیری و معرفی ادبیات بومی است.
سرداور بخش بزرگسال جشنواره شهید حبیب غنی‌پور درباره معیارهای داوری 17 دوره برگزاری این رویداد فرهنگی همچنین تحول و تغییر معیارها براساس جریان‌های روز جامعه گفت: طی 20 سال گذشته اتفاقات سیاسی و اجتماعی فراوانی در کشور رخ داده است؛ بنابراین به مسائل روز پرداختیم و موج‌های نو ادبیات را شناسایی کرده‌ایم اما در جریان ارزیابی و داوری آثار از تحولات سیاسی و اجتماعی روز جامعه تأثیر نگرفته‌ایم.
زاهدی‌مطلق ادامه داد: امیرحسین فردی سال 75 درباره موج‌های نو آن سال‌ها در گفت‌وگویی که با وی انجام دادم، گفت: «هر وقت سر و صدای تازه‌ای در کشور پیدا می‌شود ابتدا از آن کناره‌گیری می‌کنم صبر می‌کنم ببینم چه موجی است. آیا اصالت دارد یا فقط شلوغ‌بازی است.»

از محکمات عدول نمی‌کنیم
وی ادامه داد: برخی مباحث کاملاً شلوغ بازی ادبی است و هیچ اصالتی ندارد. گاهی موجی ایجاد می‌کنند و به‌دنبال طرح و تزریق حرفی در جامعه هستند. برخی که درباره این جریانات آگاهی ندارند گول می‌خورند و به چاپ کتاب‌های تأثیر گرفته از جریان اقدام می‌کنند اما برخی دیگر گول نمی‌خورند و جشنواره شهید غنی‌پور معمولاً گول نخورده است؛ اما به مسائل روز توجه دارد.
 به گفته این نویسنده، جایزه شهید حبیب غنی‌پور با توجه به به‌روز بودن اعضای شورای نویسندگان مسجد جوادالائمه از موج‌ها تأثیر نگرفته است اما داوران به‌طور حتم با آثار آشنایی دارند. مدعی نیستم 100 در‌صد اما با درصد بالایی متوجه اصالت محتوای کتاب می‌شویم.
زاهدی مطلق افزود: اعضای شورای نویسندگان مسجد و متولیان برگزاری جشنواره اختلاف نظر سیاسی دارند اما رویکردهای اصلی درباره جشنواره حفظ شده است. جشنواره اصول و به اصطلاح محکمات دارد که نباید از آنها عدول کند، اما با توجه به شرایط روز باید تغییراتی را ایجاد کند.
این نویسنده درباره سیر تحولات در حوزه ادبیات داستانی گفت: تغییری در سلیقه داوران ایجاد نشده است. چند دوره از نویسندگان صاحب‌نام که در جریان داوری کتاب سال و جایزه جلال نیز حضور داشتند استفاده کردیم، اما به مرحوم امیرحسین فردی گفتم این افراد با همان سلیقه به داوری در جشنواره غنی‌پور اقدام می‌کنند بنابراین نگاه جشنواره در جریان این نگاه گم می‌شود؛ از سوی دیگر اعضا شورا متخصص و کتاب‌شناس هستند هرچند کتابی ننوشته‌اند. بنابراین داوری‌ها به‌دست اعضا انجام شد و از این بابت نیز راضی هستیم.
نویسندگان نمی‌توانند به مقوله جنگ بی‌توجه باشند
زاهدی‌مطلق درباره وضعیت فعلی رمان بزرگسال گفت: وضعیت رمان بزرگسال در مقایسه با 20 سال گذشته به‌طور قابل توجهی ارتقا پیدا کرده در‌حالی‌که اوایل شکل‌گیری جشنواره در حوزه انقلاب اسلامی و دفاع‌مقدس به‌طور تقریبی اثری منتشر نمی‌شد البته تعداد نویسندگان اندک بود. به‌عنوان مثال احمد دهقان که با خاطره‌نویسی شروع کرده بود در این حوزه قلم می‌زد. فراست هم بود. درباره انقلاب اسلامی نیز تقریباً کتابی وجود نداشت.
سرداور بخش بزرگسال جشنواره شهید جبیب غنی‌پور گفت: دو حوزه انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به قدری رشد کرده که با بخش آزاد ادغام شده است؛‌ به‌عبارت دیگر نیازی به حمایت ندارد و مجزا کردن آن موجب ضعف بخش آزاد می‌شود. بسیاری از نویسندگان از دولت‌آبادی تا نویسندگان دیگر به جایی رسیده‌اند که نمی‌توانند بی‌توجه به جنگ بنویسند. چراکه جنگ اتفاق بزرگ با آثار فراوان است و بی‌تردید در آینده اثرات جنگ افزایش پیدا می‌کند.
زاهدی‌مطلق در ادامه به مقایسه جریان داستان‌نویسی امروز با دو دهه گذشته پرداخت و ادامه داد: معتقدم شور و حال در حوزه ادبیات داستانی در مقایسه با نیمه دوم دهه 70 و دهه 80 کمتر است؛ اما داستان‌های قابل‌توجهی از نظر کیفی و قابل دفاع و افتخار در حال انتشار است.