در شرایطی که هزینههای جاری مدارس دولتی توسط مردم تأمین میشود و تحصیل فرزندان خانوادههای مرفه در مدارس غیردولتی به کاهش بار مالی آموزشوپرورش ختم شده است، همچنان به انتظار خانوادهها برای کیفیت آموزش در مدارس دولتی پاسخ داده نشده است و تمایل دولتها به سرمایهگذاری ضعیف در این مدارس و توقع پرداخت تمام هزینهها توسط مردمی که بیشتر آنها توان مالی مناسبی ندارند، موجب پایین ماندن کیفیت مدارس دولتی عادی شده است.
آموزشوپرورش بر حساب مالی مدارس نظارت نمیکند؟
محمدحسین کفراشی؛ مدیرکل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات آموزشوپرورش در پاسخ به این پرسش که با وجود صحبتهای مسوولان آموزشوپرورش درباره ممنوعیت دریافت وجه اجباری توسط مدارس دولتی اما همچنان شاهدیم مدارس حتی در سال تحصیلی جاری از خانوادهها پول دریافت میکنند، آیا آموزشوپرورش برای شناسایی تخلفات قادر به رصد حساب مالی مدارس نیست؟ تا دیگر شاهد نباشیم در رسانهها اعلام کنید دریافت وجه ممنوع است اما در واقعیت اتفاق دیگری بیفتد! گفت: حساب مالی مدارس قابل کنترل است اما نمیدانیم که این پولها به اجبار دریافت شده یا اختیاری است! وی افزود: صحبت ما همیشه این بوده که مدارس دولتی میتوانند پول دریافت کنند آن هم بابت فوقبرنامه و کمکهای مردمی اما کمکهای مالی خانوادهها به مدارس اجباری نیست.
مدارس هزینه دارند اما کمک مالی اجباری نیست!
کفراشی درباره اینکه چرا در سال تحصیلی جاری که دانشآموزان در مدارس حضور ندارند از خانوادهها شهریه دریافت میشود، گفت: شاهد محدودیت واریز سرانه هستیم، از سوی دیگر مدرسه هزینههایی دارد از جمله پول آب، برق و گاز که از گذشته بدهکار هستند، هزینه تعمیرات دارند یا میخواهند برای استقبال از دانشآموزان در دوران پس از کرونا آماده شوند؛ خانوادهها تا جایی که در توانشان است به مدرسه کمک میکنند. وی متذکر شد: مدارس نمیتوانند در شرایط دشوار اقتصادی فعلی، خانوادهها را به پرداخت کمک مالی مجبور کنند و نباید در این شرایط دشوار بار مضاعفی را به خانوادهها تحمیل کرد. فقط در سال97، به گفته منصور مجاوری، مشاور اقتصادی وزیر وقت آموزشوپرورش، مدارس دولتی 10هزار میلیارد تومان شهریه از خانوادهها دریافت کردهاند! رقمی که در سال99 قطعا بسیار بیشتر خواهد بود، ارقامی که نحوه هزینهکرد آن برای خانوادهها و جامعه مشخص نیست و در نبود نهادهای ناظر بیرونی، آموزشوپرورش هم در برابر آن پاسخگو نیست!