از جمله کوچه اقاقیا، بدون شرح، یادداشتهای یک زن خانهدار و شرایط خاص به ایفای نقش پرداخته است.
این شبها آیفیلم۲ سریال لیسانسهها را برای مخاطبان تاجیک و افغان فارسی زبان خود به روی آنتن دارد. به همین مناسبت گفتوگویی داشتهایم با کاظم سیاحی بازیگر نقش رحیم در این سریال که در ادامه میخوانید.
معمولا هر بازیگری دوست دارد یک بار هم که شده نقش معتاد را در طول دوران حرفهایاش تجربه کند و این فرصت برای شما با سریال لیسانسهها فراهم شد. خودتان چقدر دوست داشتید چنین نقشی را تجربه کنید؟
نقش معتاد و امثالهم بهخاطر چالشهایی که در خود دارند جذاب به نظر میرسند و اگر خوب ایفا شوند معمولا با استقبال مخاطب مواجه میشوند. البته من هرچه از دستم برمیآمد کردم تا معتادی متفاوت و به دور از کلیشههای مرسوم را ارائه دهم. این را هم بگویم که ایفای نقش یک معتاد کار آسانی نیست.
اتفاقا رحیم از آن دسته معتادهایی است که قبلا کمتر شبیه اش را دیده بودیم و با کلیشههایی که از این شخصیتها سراغ داریم خیلی فاصله گرفته دارد.
از همان ابتدا قرار بود که رحیم یک معتاد متفاوت باشد. هم خود من میخواستم این اتفاق بیفتد و هم سروش صحت به این مهم تاکید داشت. نمیخواستیم رحیم شبیه معتادهای قبلی فیلمها و سریالها باشد.
رحیم با وجود اعتیادش نه تنها چهره منفوری نیست که حتی گاهی
دوست داشتنی هم به نظر میرسد.
شخصیتپردازی درستی بر روی کاراکتر رحیم شده بود. روزی که سروش صحت برای این نقش با من صحبت کرد میدانستم که رحیم جزو شخصیتهای اصلی سریال نیست و
در نتیجه، شاید آن قدر که باید جای مانور نداشته باشد. اما صحت از همان ابتدا میدانست که از رحیم چه میخواهد و این کاراکتر قرار است چه نقشی در قصه داشته باشد. به همین خاطر، هر چه در قصه جلو میرویم نقش رحیم هم پررنگ میشود و با وجود فرعی بودن، میتواند خودش را در میان سایر کاراکترها جا بیاندازد و نشان دهد. بخش عمدهای از جذابیتهای نقش رحیم چه برای خودم و چه برای مخاطب سریال، به قلم و نگاه سروش صحت بازمی گردد که توانسته بود چنین کاراکتری را پرورش دهد.
نوع روابط و تعاملات رحیم با پسرش مازیار هم بسیار جذاب است. یک نوع رابطه همراه با جاذبه و دافعه همزمان که در نهایت میتوان عشق پدر و پسری را در آن مشاهده کرد.
یکی از جذابیتهای نقش رحیم برای خودم نوع رابطهاش با مازیار بود. من و امیر کاظمی خیلی اختلاف سنی نداریم اما توانستیم
از پس درآوردن رابطه رحیم و مازیار بربیاییم. اتفاقا یکی از جاهایی که تلاش کردم یک معتاد متفاوت را برای بیننده به نمایش بگذارم، در همین نوع ارتباط رحیم با پسرش است. شاید رابطهای را که رحیم بهعنوان یک معتاد با مازیار دارد قبلا در هیچ فیلم و سریال دیگری ندیده باشیم. علت این تفاوت هم علاوه بر تلاش خودمان به راهنماییهای سروش صحت بازمیگشت.
خودتان چقدر رحیم را دوست داشتید و با او احساس نزدیکی و همذاتپنداری میکردید؟
به نظرم رحیم بیش از هر چیز یک بازنده است. او زندگی و کار و زن و پسرش را از دست داده و گویی با آن کنار هم آمده است. خودش میخواهد این وضعیت را عوض کند اما قدرتش را ندارد. مثلا بارها قول میدهد که اعتیادش را کنار بگذارد و واقعا هم دلش میخواهد این اتفاق بیفتد، اما اراده نهایی را ندارد و نمیتواند. رحیم میخواهد که برای مازیار پدر بهتری باشد و هر چه از دستش برمیآید برای او انجام دهد، اما نمیتواند. به نظرم سروش صحت در لیسانسهها چهرهای نزدیک به واقعیت را از یک معتاد به نمایش گذاشته است.
تا جایی که میدانم قبلا هم ایفاگر نقش آدمهای معتاد بودهاید، اما جالب است که رحیم حتی با آنها هم تفاوتهای اساسی دارد.
بله، قبلا در یک فیلم و سریال هم نقش معتاد را بازی کرده بودم اما آن نقشها به اندازه رحیم عمیق و حساب شده نبودند. سروش صحت و ایمان صفایی یک معتاد جدید و متفاوت را خلق کرده بودند که از کلیشهها فاصله اساسی داشت. خودم هم میخواستم این اتفاق بیفتد و تمام تلاشم را هم به کار گرفتم.
لیسانسهها از جمله جذابترین سریالهای طنز شبانه تلویزیون در
یک دهه اخیر است. خودتان دلایل این جذابیت را چه می دانید؟
قصه خوب و شخصیت پردازی مناسب باعث جذاب شدن لیسانسههاست. لیسانسهها به این نیت ساخته نشد که مردم را بخنداند، بلکه زندگی و مناسبات فردی و خانوادگی یکسری آدم را به نمایش میگذاشت که برخی از آنها خنده دار به نظر میرسید و برای بیننده جذاب بود. اتفاقا آنچه که در لیسانسهها میبینیم فقط خوشی این آدمها نیست، بلکه به مشکلات و غصههایشان هم پرداخته شده است. لیسانسهها زندگی چند دوست و خانوادههایشان را به شکل واقعی اما جذاب روایت میکند. بخش دیگری از جذابیت سریال هم به حضور سروش صحت بازمیگردد. او بر کارش مسلط است و به شدت هم بر روی جزئیات حساسیت دارد.
اصولا بازیگر پرکاری نیستید. دلیلش چیست؟
بیشتر به تنوع نقش اهمیت میدهم. کیفیت برایم مهمتر است. دوست دارم نقشهای متفاوت را تجربه کنم تا برای خودم هم جذابیت و چالش داشته باشد.