یک هفته تا توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی
یک هفته تا توقف اجرای داوطلبانه
پروتکل الحاقی
ماده ۶ قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها و صیانت از منافع ملت ایران: «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است در صورت عدم اجرای کامل تعهدات کشورهای متعاهد از جمله کشورهای 1+۴ (آلمان، فرانسه، انگلیس، چین و روسیه) در قبال ایران و عادی نشدن روابط کامل بانکی و عدم رفع کامل موانع صادرات و فروش کامل نفت و فراورده‌‌‌های نفتی ایران و برگشت کامل و سریع ارز منابع حاصل از فروش، دو ماه پس از لازم‌الاجراشدن این قانون در مجلس شورای اسلامی، نظارت‌های فراتر از پادمان از جمله اجرای داوطلبانه سند (پروتکل) الحاقی را متوقف کند.» این موعد، سوم اسفند به پایان می‌رسد.
1- هرچند دولت به ظاهر با اجرای قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» همراهی کرده است اما مشی هفت‌ساله آن و کارنامه اصلاحات نشان می‌دهد که به ویژه برای انتخابات سال آینده، تمام امید خود را در مذاکره با آمریکا خلاصه کرده و این قانون را کارتی (چماقی) برای مذاکره می‌داند؛ لذا عزم جدی برای اجرایی‌‌کردن آن ندارد و چنانچه به اجرا نزدیک شود، از تمام ابزارهای رسانه‌ای و میدانی خود برای لغو یا بی‌اثر‌‌کردن قانون استفاده خواهد کرد و در صورت عدم‌حصول نتیجه مورد انتظار خود، تمام مشکلات معیشتی مردم را به پای این قانون مصوب مجلس خواهد گذاشت.
۲- نباید فراموش شود که برجام حاوی خلأ‌های زیادی است و بدون رعایت شروط 9 گانه رهبری تدوین شده است. به طور مثال مکانیزم ماشه هر آن موجودیت آن را تهدید می‌کند؛ لذا نباید توقع داشت با چنین قراردادی، تجار خارجی به صورت بلندمدت روی بازار ایران حساب باز کنند و القای شکوفایی اقتصادیِ «بالمره» پس از آن، از توهم یا خیانت است.
۳- لازم است یاد‌آوری شود که پیشرفت اساسا یک امر درون‌زاست و تسلیم غرب شدن مساوی با پیشرفت نیست. نمونه‌ها: حکومت پهلوی، مصر، کشورهای آفریقایی، کشورهای آمریکای لاتین و...
۴- خوب است اشاره شود که پروتکل الحاقی که در ایران به تصویب مجلس نرسیده و به صورت داوطلبانه اجرا می‌شود، تشریفات فراپادمانی(تعهداتی بیشتر از متن NPT) ایجاد می‌کند و مانع بزرگی برای استفاده از انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای است و اسرار کشور را بعضا به صورت برخط برای دشمن فاش می‌کند. با استفاده از حربه پروتکل الحاقی، دشمن در شوون مختلف صنعتی و نظامی ایران به بهانه هسته‌ای به تجسس مشغول بوده؛ لذا از تعطیلی آن بسیار می‌ترسد.
به طور مثال، یکی از مبادی لو رفتن نام شهدای هسته‌ای (به ویژه شهید فخری‌زاده) بازرسی‌های فراپادمانی و بعضا تحت عنوان بازرسی‌های داوطلبانه یا اعتمادآفرین عنوان شده است.
۵- بازگشت سریع ایران به تعهدات، خلاف حرف قطعی رهبری انقلاب است.
لازم است تبیین شود که اقدام آمریکا فقط زمانی قابل پذیرش است که توسط کنگره تصویب شده و قانون آن به امضای رییس‌جمهور آمریکا برسد. پس از آن یک دوره زمانی برای راستی‌آزمایی لازم است تا از عادی‌شدن روابط اقتصادی دنیا با ایران اطمینان حاصل شود چراکه جلب اعتماد تجار خارجی نیاز به زمان دارد و دفعی نخواهد بود.
۶- باید دانست که برجام سقف تعهدات مورد قبول ایران است ولی در مقابل آمریکا و اروپا برجام را مقدمه برجام موشکی و منطقه‌ای می‌دانند؛ لذا بر فرض بازگشت آمریکا به برجام و اجرای تعهدات برجامی توسط اروپا، دشمنی‌ها و کارشکنی‌ها تمام نخواهد شد.
۷- احتمال دارد غرب‌گرایان با اخلال در بازار سرمایه و ارز، احتکار یا افزایش قیمت کالاهای اساسی موجبات نارضایتی عمومی را فراهم کنند تا مانع از اجرای قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» شوند. تمام دستگاه‌های نظارتی و میدانی باید برای آشوب‌ها و کارشکنی‌های احتمالی نفوذی‌ها آماده باشند.
۸- تحت هر شرایطی، تکیه بر توان خودی (خودکفایی) بر خرید خارجی ارجحیت دارد و نباید اقتصاد کشور را باز با وعده دشمن شرطی کرد.
۹- چنانچه برجام احیا شود، تعاملات تجاری در درجه اول باید با کشورهایی توسعه پیدا کند که در زمان تحریم‌ها با ایران به نوعی همراهی داشته‌اند؛ بنابراین کشورهای چین و روسیه در اولویت خواهند بود و کشورهای اروپایی باید خسارت‌های خروج خود از بازار ایران را جبران کنند و در رده‌های بعدی بایستند و بستن قراردادهای کلان با ایشان خلاف عقل و تجربه است.
۱۰- باید تبیین شود که «نگاه به شرق» با «وابستگی به شرق» متفاوت است. نظر به خیانت‌های متعدد غرب به‌خصوص پس از برجام، نظر به شرق عقلانی است، اما وابستگی فقط بر توان داخلی قابل پذیرش است.
۱۱- کلیدواژه دولت و طیف اصلاح‌طلب این است که «باید با دنیا تعامل داشته باشیم»؛ این عده دنیا را خلاصه در آمریکا و اروپا می‌بینند. باید از ایشان پرسید که در این دنیا، کشورهای موسوم به جنوب، روسیه و چین به‌عنوان قدرت دوم اقتصاد دنیا و کشورهای همسایه حساب نمی‌شوند؟ آیا تعامل مورد نظر ایشان، یک تعامل عزتمندانه است یا یک تعامل ذلیلانه؟
۱۲- تجربه برجام ثابت کرد که لغو تحریم‌ها با تسلیم و عقب‌نشینی امکان ندارد و باید به دشمن فشار آورد تا امتیاز بدهد. در همین راستا، سیل سیلی‌های سخت باید بر نیروهای آمریکایی در منطقه استمرار داشته باشد و بررسی لغو کد اجرایی 3/1 و خروج از NPT می‌تواند به عنوان گام‌های سیاسی بعدی مورد بررسی قرار گیرد. باید بدانیم که «حق، گرفتنی است».
۱۳- اگر بخواهیم اجرای این قانون به رفع تحریم‌ها منجر شود، بايد مجلس و مردم نظارت کنند تا به صورت حقیقی اجرا شود. اجرای نمایشی و بی‌خاصیت این قانون، بر ضد هدف آن عمل خواهد کرد و موضع ایران را ضعیف‌تر خواهد کرد؛ لذا باید مجلس با ابزار نظارتی خود، رسانه‌ها با عمل به رسالت مدنی و دستگاه قضایی با مجازات متخلفین وفق ماده نهم همین قانون، بر اجرای قدرتمند آن مواظبت كنند.
۱۴- باید توجه كرد كه شمایل دولت بایدن، احیاي داعش در منطقه و بازگذاشتن دست اسرائیل وحشی را دیکته می‌کند؛ بنابراین باید برای تحولات آتی، افزایش قدرت نظامی بازدارنده و تقویت‌محور مقاومت در دستور کار باشد. این اقدامات نباید به بهانه آغاز مذاکراتی جدید با تأخیر یا اهمال مواجه شود چراکه دشمن فقط زبان زور را متوجه می‌شود.
۱۵- فراموش نکنیم که «انرژی هسته‌ای، حق مسلم ماست».
نکته:
با توجه به بررسی مجدد بودجه و طرح شفافیت آرا، احتمالا یک تداخل زمانی با این مسائل داشته باشیم که البته باید بدانیم موضوع اجرای قانون «اقدام راهبردی برای لغو تحریم‌ها» نسبت به تمامی این موضوعات ارجحیت دارد. همچنین امکان دارد با ضدحمله‌ای «آشناطور» مواجه باشیم یا ضدانقلاب در همین بازه زمانی موضوعی حاشیه‌ای را بزرگنمایی کند که باید نسبت به تحرکات ایشان هوشیار بود.
