یکی از این رویدادهای مهم در 19‌بهمن‌1360 رخ‌داده است. شناسایی و حمله به خانه تیمی سازمان مجاهدین خلق (منافقان) در زعفرانیه تهران و کشته‌شدن موسی خیابانی. همزمانی این رویداد با ایام پیروزی انقلاب اسلامی (دهه فجر) باعث شده تا چگونگی و اهمیت این حمله به سازمان مجاهدین خلق، در بین رپورتاژهای رسانه‌ای که برای پیروزی انقلاب اسلامی کار می‌شود، مغفول بماند. بدون شک ردیابی، دستگیری و قتل رهبر یک گروه تروریستی افتخار مهمی برای سازمان‌های اطلاعاتی یک کشور محسوب می‌شود که متاسفانه در چند سال گذشته و به‌دلیل مذکور، این رویداد به دست فراموشی سپرده شده است.
موسی خیابانی (نفر اول سازمان مجاهدین خلق) و اشرف ربیعی (همسر مسعود رجوی، رهبر سازمان)، در این حمله توسط نیروهای اطلاعاتی کشته و افراد زیادی از منافقین نیز دستگیر شدند. این حمله به سازمان که به ضربه نوزده بهمن معروف است، هزینه زیادی برای سازمان دربرداشت و البته خود نیز مقدمه ضربه سنگین دیگری در 12‌اردیبهشت‌1361 بر پیکره سازمان گردید.
بر خلاف نظام جمهوری اسلامی، سازمان مجاهدین خلق (منافقین) همواره تلاش کرد تا از این رویداد نهایت استفاده را ببرد. سازمان در سال‌های بعد از این ضربه، در تلاش بود تا یاد و نام موسی خیابانی و اشرف ربیعی را زنده نگه دارد و در این راه دست به ابتکارات زیادی زد. از جمله این ابتکارات می‌توان به هفته‌ای با عنوان «حماسه موسی و اشرف» اشاره کرد.
در سال‌1363 سازمان منافقین در اطلاعیه‌ای اعلام کرد که به مناسبت سالروز کشته‌شدن موسی خیابانی و اشرف ربیعی هفته منتهی به 19‌بهمن، «هفته حماسه موسی و اشرف» نام دارد. سازمان از نیروهایش خواست، در هفته «حماسه موسی و اشرف»، اقدامات زیر را انجام دهند:
  انفجار و ترور شخصیت‌های لشگری و کشوری و در صورت عدم موفقیت شناسایی اولیه آن‌ها برای اقدامات بعدی
  انفجار در نقاط مختلف کشور برای ایجاد رعب و وحشت
  انجام سرقت مسلحانه از مغازه‌ها و بانک‌ها
  پخش اعلامیه و نشریات سازمان
  شناسایی افراد مرتبط با رژیم
  ریختن چسب مایع در قفل اتومبیل‌ها و مغازه‌ها !
  تهیه و پرتاب تخم مرغ رنگی به اماکن و ساختمان‌ها !
  انجام عملیات‌های تخریبی
  شناسایی افرادی که با مرتبطین به رژیم مرتبطند
  تهیه تراکت و پوستر تبلیغاتی
  عضوگیری برای سازمان حداقل دو نفر
  شعار‌نویسی روی دیوارها
اعضای سازمان مذکور نیز این دعوت سازمان را پذیرفته و در اماکن مختلف کشور دست به اقدامات تروریستی زدند. برای مثال، طبق ادعای نشریه مجاهد، ارگان سازمان مجاهدین خلق، این سازمان مسوولیت موارد زیر در شهر تهران در هفته مذکور را پذیرفت:
۹مورد تهاجم مسلحانه به اماکن و افراد که در نتیجه سه نفر از شهروندان در منطقه مهرآباد، ۱‌نفر در منطقه نواب، ۱‌نفر در منطقه امیرآباد، 9‌نفر در منطقه سبلان شمالی و یک نفر در منطقه امام حسین کشته و یا مجروح شده‌اند. بیش از هفتاد مورد آتش زدن خودرو در نقاط مختلف تهران. بیش از صد مورد تخریب اماکن دولتی و خصوصی.
همانطور که گذشت سازمان مجاهدین خلق(منافقین)، تنها در عرض یک هفته و تنها در یک شهر ایران (تهران) به اعتراف خود، نزدیک به 200‌اقدام تروریستی را به ثبت رسانده‌است! در مورد اقدامات کلی این سازمان در شهرهای دیگر تهران و آمار دقیق کشته‌های ترورهای سازمان عدد دقیقی در دست نیست. در حالی که برخی از پژوهشگران تاریخ معاصر به لیست 17000‌نفره کشته‌های ترور اعلامی از سوی مسوولان مربوطه ایراداتی دارند، اما نوروزعلی رضوانی از اعضای سابق سازمان در مصاحبه‌ای می‌گوید: «طبق آمار نشریه مجاهدین خلق ایران (ارگان رسمی سازمان) و کتاب جمع بندی مقاومت یک ساله مجاهدین خلق (نوشته مسعود رجوی) و همچنین نشریاتی که تحت عنوان انجمن دانشجویان خارج کشور که برای مجاهدین چاپ می‌شد، آماری هست که من همه این‌ها را جمع کردم. آمارش این هست: ۱۱۶۶۳۰‌نفر از نیروهای طرفدار  خمینی به دست رزمندگان صلح و آزادی آقای مسعود رجوی و سازمان مجاهدین خلق از سال‌۱۳۶۰ تا این تاریخ (تاریخ مصاحبه سال‌1375 است) به قول خودشان اعدام انقلابی شدند.» ناگفته نماند که سازمان تمام ایرانیان غیر هوادار خود را طرفدار آیت الله خمینی می‌دانست و عقیده داشت که مردم سرانگشتان رژیم هستند که برای نابودی رژیم باید سرانگشتان آن را 
قطع کرد.  این آمار ترورها (چه عدد‌17000 چه عدد‌116000) در‌حالی رقم خورده که سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی ایران با تلاش‌های زیاد خود افراد زیادی از سازمان را دستگیری و محاکمه کرده بودند. وگرنه در صورت تساهل و تسامح در برخورد با افراد این سازمان معلوم نبود چه فاجعه‌ای در انتظار مردم ایران باشد. از همین رو طبق اسناد و اخبار، مردمی که ناامنی ایجاد شده در آن دوران را درک کرده‌اند، همواره از محاکمه این افراد حمایت می‌کردند و شعار ثابت این مردم در تجمعات، «منافق مسلح اعدام 
باید گردد» بود.

موسی خیابانی (نفر اول سازمان مجاهدین خلق در ایران) و اشرف ربیعی (همسر مسعود رجوی، رهبر سازمان)، در این حمله توسط نیروهای اطلاعاتی کشته و افراد زیادی از منافقین نیز دستگیر شدند. این حمله به سازمان که به ضربه نوزده بهمن معروف است، هزینه زیادی برای سازمان دربرداشت و البته خود نیز مقدمه ضربه سنگین دیگری در 12‌اردیبهشت‌1361 بر پیکره سازمان گردید