الجزیره در اینباره گزارش داد که ارتش میانمار بامداد دوشنبه «آنگسانسوچی» رهبر غیررسمی این کشور را به همراه شماری از مقامات بلندپایه حزب «اتحادیه ملی برای دموکراسی» بازداشت کرد و با بازداشت این مقامات غیرنظامی قدرت را در میانمار، در دست گرفت و در این کشور «وضعیت فوقالعاده» اعلام کرد. علاوه بر بازداشت رهبر حزب حاکم میانمار سیاستمداران ایالات و مناطق و همچنین فعالان سیاسی سرشناس این کشور نیز بازداشت شدهاند؛ شبکههای مخابراتی (تلفن همراه و ثابت) با اختلال مواجه شده و برنامههای رسانه رسمی میانمار نیز قطع شدهاند.
بازداشت سانسوچی 75ساله، رهبر حزب حاکم میانمار و شماری دیگر از مقامات این حزب پس از آن روی داد که ارتش این کشور بر درخواست خود برای انجام تحقیقات در مورد بروز تقلب در انتخابات سال گذشته پافشاری میکرد. ارتش میانمار نیز چند هفته پیاپی ادعا میکرد که تخلفات گسترده انتخاباتی به وقوع پیوسته و اینکه 6/8 میلیون مورد تقلب پیدا کرده است. گفتنی است که حزب «اتحادیه ملی برای دموکراسی» در انتخابات ماه نوامبر با اختلاف آرای چشمگیری پیروز شد، اما به اتهام عدماعطای حق به رأیدهندگان در این منطقه پرتنش مورد انتقاد گسترده گروههای راستگرا قرار گرفت.
این دومین انتخابات آزاد در میانمار پس از پایان حکومت نظامیان در سال ۲۰۱۱ بود و میزان مشارکت در آن بالای ۷۰ درصد اعلام شده بود. گروههای مخالف دولت که عمدتا به ارتش نزدیک هستند، مدعی شدند که تخلفات گستردهای در انتخابات رخ داده است.
بازداشت و کنار زدن «سوچی» رهبر حزب حاکم میانمار از قدرت از این جهت حائز اهمیت است که وی در اقدام علیه گروههای اقلیت مسلمان روهینگیا در میانمار سکوت پیشه کرده و حتی با سخنرانیهایی این اقدامات را تحسین میکرد. نحوه برخورد دولت میانمار با مسلمانان روهینگیا در ایالت راخین که اغلب مورد شکنجه، قتل و آزار جنسی قرار گرفتند، به بزرگترین چالش کنونی آنگسانسوچی، رهبر ملی این کشور تبدیل شده که از قرار برنده جایزه صلح نوبل نیز بوده و هست! سوچی طی سالهای اخیر به دنبال عملیات ارتش میانمار علیه اقلیت مسلمانان روهینگیا و حمایت از این عملیات و عدمحمایت از انجام اصلاحات دموکراتیک در این کشور، وجهه بینالمللی خود را از دست داد. گفتنی است که اقلیت مسلمان روهینگیا که ساکن استان «راخین» در شمال غرب میانمار هستند، پنج سال گذشته را با ظلم دولت این کشور سپری کرده و مکرر از جانب بوداییان کشورشان مورد تهاجم، قتل و تجاوز قرار گرفتهاند. از ۲۵ آگوست سال ۲۰۱۸ میلادی نظامیان ارتش میانمار به همراه بوداییان افراطی به بهانه واهی حمله گروهی از مسلمانان ایالت راخین واقع در غرب میانمار به چند پُست بازرسی مرزی در سایه سکوت مدعیان حقوق بشر و طرفداران دروغین دموکراسی تعداد زیادی از مسلمانان را به قتل رسانده، به زنان تعرض کرده، منازل و مزارع آنها را به آتش کشیدند و به این ترتیب تعداد زیادی از این افراد را آواره کشور همسایه یعنی بنگلادش کردهاند.
امتناع میانمار و شخص سوچی از تسهیل روند بازگشت مسلمانان روهینگیا به زادگاهشان، موجب شده تا دولت بنگلادش که طی سه سال گذشته میزبانی آنها را برعهده داشته، آنها را به جزیره دورافتاده «بهاسان چار» در خلیج بنگال منتقل کند. دولت بنگلادش معتقد است این جابهجایی بهطور داوطلبانه انجام شده و هیچکس برخلاف میل خود منتقل نخواهد شد؛ این در حالی است که انتقادها بیش از آنکه متوجه دولت داکا باشد، علیه میانمار مطرح میشود که با چشمبستن به روی جنایات نظامیان خود، مانع از بازگرداندن مسلمانان روهینگیا به خانه و کاشانهشان میشوند.
پیشتر «تام اندروز» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور میانمار، با انتشار بیانیهای گفته بود: با وجود گذشت بیش از سه سال، شرایط بازگشت مسلمانان راخینی از بنگلادش به میانمار فراهم نشده است. این وضعیت هم برای مسلمانان راخین و هم بنگلادش قابل تحمل نیست.
ارتش میانمار در ۲۵ آگوست ۲۰۱۷ حملات خود را به منطقه راخین واقع در شمالغربی میانمار آغاز کرد. در این حملات هزاران غیرنظامی راخینی جان باخته و حدود ۳۵۰ روستا توسط ارتش و بوداییان افراطی به آتش کشیده شد.
از سال ۱۹۷۰ تاکنون ۸۴ درصد از جمعیت دو میلیونی مسلمانان راخین در پی خشونتهای ارتش میانمار و بوداییان افراطی به کشورهای همسایه گریختهاند. سازمان ملل متحد و دیگر سازمانهای بینالمللی مدافع حقوق بشر، خشونت علیه مسلمانان راخین در میانمار را مصداق «پاکسازی قومی» و «نسلکشی» توصیف کردهاند که خانم سوچی این اقدامات را مورد حمایت معنوی خود قرار میداد.