تغییر موازنه به نفع ایران
طرح مجلس یازدهم با عنوان الزام به لغو تحریم هسته‌ای، قدمی در جهت عبور از تحریم‌هاست؛ موضوعی که اصلاح‌طلبان با پاسخ مغرضانه به آن به دنبال وارونه کردن هدف این طرح هستند؛ طرحی که بر خلاف آنچه حامیان دولت می‌‌گویند به دنبال مطالبه حقوق ایران از کشورهای غربی و شمارش معکوس برای لغو تحریم‌هاست. پس از خروج دولت ایالات متحده از برجام در اردیبهشت 97، دولت دوازدهم حدود یک‌سال در انتظار وعده اروپایی‌ها با مکانیزم‌‌هایی چون «اس‌پی‌وی» و «اینستکس» ماند اما در عمل آبی از اروپا گرم نشد و زمان از ایران گرفته شد، تا اینکه در اردیبهشت 98 با تصمیم شورای عالی امنیت ملی، پنج گام کاهش تعهدات ایران طبق برجام آغاز شد. در طول حدود دو سال گذشته اما شرایط به گونه‌ای پیش رفت که هم تحریم‌ها باقی ماند و هم بخش اصلی تعهدات برجامی، صنعت هسته‌ای ایران را قفل کرد. این وضعیت که مطلوب آمریکا و اروپا بود، با واکنش جدی دولت دوازدهم روبه‌رو نشد و همزمان با جلورفتن زمان، به ضرر ایران، قیمت ارز بالا رفت و تورم هم به صورت افسارگسیخته‌ای معیشت مردم را تحت تاثیر قرار داد. سیاست خارجی دولت هم به صورت منفعلانه همچنان منتظر باز شدن باب مذاکره برای حل مشکلات اقتصادی ماند.
