هوشنگ مرادی‌کرمانی درباره تبدیل خانه‌اش به «قصه‌خانه» می‌گوید: چکیده نویسندگی من در این خانه است و «قصه‌های مجید» که معروف‌ترین‌شان است در این خانه نوشته شده؛ مجید در این‌جا به دنیا آمد و بزرگ شد. این نویسنده پیشکسوت ادبیات کودک و نوجوان درباره تبدیل خانه‌اش در منطقه ۱۲‌تهران به «قصه‌خانه» و لزوم حفظ خانه‌های نویسندگان و هنرمندان به ایسنا گفت: در ابتدا باید برای شما یک قصه بگویم؛ یک نفر وارد شهری شد، می‌خواست شهر را به او نشان دهند. خیابان‌ها، بازار، مدرسه‌ها و ... را به او نشان دادند. پس از بازدید گفت همه این‌ها درست، اما می‌خواهم بدانم در این شهر چه کسانی رشد و نمو کرده‌اند که توانسته‌اند در زندگی بشریت تأثیر بگذارند و بشر را یک قدم جلوتر از آنچه هست، ببرند. مردم شهر به این فکر نکرده بودند که این‌ها هم می‌تواند جزو دیدنی‌ها باشد. پس از آن رفتند تا مجسمه این افراد را بسازند، خیابان‌ها را به نام آن‌ها بگذارند و بگویند این شهر چنین فرهنگی داشته که توانسته چنین آدم‌هایی را در خود پرورش بدهد. در حقیقت این‌ها ویترین فرهنگی هر کشور و جامعه‌ای هستند. او افزود: در سفری که به مسکو داشتم، خانه‌ای را به من نشان دادند نویسنده‌ای که چندان هم مشهور نبود، سه ماه این خانه را اجاره کرده بود. آنجا تابلویی چسبانده بودند. این‌ها کسانی هستند که فرهنگ آن جامعه را به جهان معرفی و ماندگار کرده‌اند. این چیز کمی نیست که فرهنگ را یک قدم جلو آورده‌اند، بنابراین حفظ محل زندگی آن‌ها لازم است. من به خانه چخوف، بتهوون و ویکتور هوگو رفته‌ام اما لزومی ندارد همه معروف باشند، خیلی‌ها برای آن جامعه شاخص هستند و لازم است محل زندگی‌شان حفظ شود. حفظ خانه نویسندگان گذشته از اینکه اقدام فرهنگی است می‌تواند الگو و یادبودی برای آیندگان باشد.