تاکتیک‌‌‌های رسانه‌‌ای آمریکا برای اعتماد‌‌سازی
قول می‌دهم اگر رفتم بدون تو وارد بهشت نشوم
دهم آبان1395 یعنی دقیقا سه سال و یک ماه قبل از شهادت، حاج قاسم سلیمانی در حلب نامه‌ای نوشته است به سردار شهید حسین پورجعفری که یارغار حاج قاسم بوده است. با این حال متن نامه که برای خداحافظی نوشته شده است در جای جای خودش دردهای حاج قاسم در فراق یارانش را به تصویر می‌کشد. سردار ما در این نامه تک‌تک را نام می‌برد از کسانی که شهادت‌شان را به چشم دیده است و در اصطلاح در حال دردودل با رفیق همیشگی‌اش است و خوشحال است که بالاخره او از وی جدا شده است. مهدی بختیاری، کارشناس مسائل نظامی درباره این نامه معتقد است: «برهه‌ای از سال٩٥ برای حاج قاسم بسیار سخت بود. برداشت شخصی من این است كه با این نامه ناز #حسین_پورجعفری رو می‌كشه و بهش میگه: حسین جان! برگرد پیشم...» هنگامی که زینب سلیمانی، دختر سردار شهید در مراسم تشییع حاج قاسم درباره شهید پورجعفری صحبت کرد دیگر باید مطمئن می‌شدیم که این دو عاشق هم بودند. تعابیر حاج قاسم هم درباره رفیقش را ببینید: «حسین عزیز، تو نسبتی با من داشتی که حتما فرزندانت با شما و شما با فرزندانت نداشته‌ای و فرزندانم هم با من نداشته‌اند. همیشه نه تنها از جسمم مراقبت می‌کردی، بلکه مراقب روحم هم بودی. اصرار به استراحت، اصرار به خوردن، خوابیدن و . . بیش از احساس یک فرزند به پدرش بود. بیست سال اخیر پیوسته مراقبت کردی که تمام وقت من صرف اسلام و جهاد شود و اجازه ندادی وقت من بیهوده هدر رود.» بی‌حکمت نیست که سردار پورجعفری در لحظه شهادت هم در کنار مراد خود حاج قاسم سلیمانی بود. متن کامل نامه به شرح ذیل است:
